رمان چشم های وحشی فصل دوم پارت ۶

# پارت ۶

در را باز کردم و وارد حیاط عمارت شدم.

گلچهره جون فوری به استقبالم آمد.

_ خیلی خوش اومدی عزیزم.

دسته گلی که خریده بودم را به او دادم.

_ ممنونم.

همراه هم وارد ساختمان عمارت شدیم.

کارن کنار ورودی آشپزخانه ایستاده بود و با تعجب بهم چشم دوخته بود.

زنی میانسال هم کنارش ایستاده بود.

با خوش رویی در آغوشم کشید.

_ خوش اومدی دخترم.

_ خیلی ممنون.

گلچهره : ایشون عمه شکوه ، عمه‌ی من و مادربزرگ کارن هستند.

لبخند زدم

من: می‌تونم خانم جون صداتون کنم؟ آخه من مادر بزرگ ندارم.

شکوه: توهم مثل نوه منی دخترم ، هرچی می‌خواهی صدام کن.

گل چهره: کارن مادر ،دایان جان رو به سالن ببر ماهم الان میاییم.

کارن: البته.

جلوتر از من راه افتاد. لبخندی زدم و به دنبالش حرکت کردم.

…………

(کارن)

همراه دایانا وارد سالن پذیرایی شدیم.

روی کاناپه نشستم و از روی میز سیب سرخی را برداشتم.

نگاهش به اطراف بود و آرام روی کاناپه نشست.

_ سوپرایزم کردی خانم مشفق.

دکمه های پالتو‌اش را باز کرد.

_ بخاطر شما نیومدم، دلم نمی‌خواست گلچهره جون رو با بدقولیم ناراحت کنم.

پوزخند زدم.

_ از کی تا حالا ناراحتی مادر من برای شما مهم شده؟

_ فکر می‌کردم اگه بیام خوشحال می‌شید ؛ اما انگار اشتباه کردم. بهتره برم.

از جایش بلند شد.

مامان و عمه شکوه وارد سالن شدند.

مامان: چرا ایستادی گلم بشین.

دایانا با نگاهش برایم خط و نشان کشید و روی کاناپه نشست.

ایزابل با سینی قهوه شروع به پذیرایی کرد.

مامان: کارن میگه تازه استخدام شدی، سر کار اذیتت که نمی‌کنه؟

دایانا: بله ، تازه استخدام شدم ، نه جناب مهندس همیشه هوای من رو داشتند.

عمه شکوه : کارن ما دلش قد یک گنجیشکه، اصلا نمی‌تونه کسی رو اذیت کنه.

نزدیک عمه شکوه شدم و گونه‌اش را بوسیدم.

من: عشق اول و آخرم خودتی.

عمه شکوه: من دیگه پیر شدم مادر الهی که زودتر داماد شدنت رو ببینم.

مامان: می‌بینی عمه جون ، ایشالا به زودی.

تلفن دایان زنگ خورد.

از جایش بلند شد.

مامان: کارن جان ، دایان رو به اتاقت راهنمایی کن تا هم لباسش رو عوض کنه هم تلفنش را جواب بده.

از روی کاناپه بلند شدم و از دایان هم به دنبالم راه افتاد.

…………….

پشت سر کارن راه افتادم و وارد اتاقش شدم.

_ ممنونم لطف کردید.

_ خواهش می‌کنم.

از اتاق بیرون رفت.

گوشی‌ام دوباره زنگ خورد، پدرم بود

جواب دادم.

_ الو دایان

_ سلام بابا.

_ سلام دخترم ، چرا جواب نمی‌دی؟

_ جایی هستم، گوشی‌ام سایلنت بود.

_ نمی‌خواهی برگردی خونه؟ شرکت رو ول کردی و رفتی من دست تنها موندم.

کلافه روی تخت نشستم.

_ برای برگشتن خیلی زوده، کلی کار نکرده دارم.

_ می‌دونی چقدر دلم برات تنگ شده؟

_ مگه میشه ندونم، نگران نباشید قول می‌دم در اسرع وقت حتما بهتون سر بزنم.

_ منتظرتم دختر.

_ من باید برم بابا، کاری با من ندارین؟

_ نه گل من، مراقب خودت باش.

_ چشم، خداحافظ.

_ خداحافظ عزیزم.

تماس را قطع کردم و روی تختی که نشسته بودم ولو شدم.

نگاهم را در سر تا سر اتاق چرخاندم.

اتاق بزرگ با یک دیزاین ساده و شیک.

به قاب عکس بزرگی از کارن که روی دیوار بود چشم دوختم.

خودشیفته بود و عکس خودش را بزرگ در اتاقش زده بود.

پالتو‌ام را از تن بیرون کشیدم و جلوی آیینه ایستادم

موهایم را مرتب کردم ‌و از اتاق بیرون آمدم.

کارن پشت در به دیوار تکیه داده بود.

_ چرا این‌جا ایستادید؟

_ممنونم‌ که امشب اومدی.

_ خواهش می‌کنم گفتم که بخاطر ….

کمی نزدیکم شد.

_ بله گفتی ؛ اما بزار قبول نکنم که فقط بخاطر مامانم اومدی.

کمی ابرویم را بالا انداختم.

_ من آدم دل رحمی هستم ، وجدانم قبول نکرد کمکتون نکنم.

در چشم هایم خیره شد.

_ منم عادت ندارم هیچ لطفی رو بدون جواب بزارم.

_ یعنی تو پروژه ققنوس مشارکتم می‌دین؟

_ اون برای وقتی بود که نمی‌زاشتیم تو خماری.

کمی خودم را نزدیکش کردم و دستم را روی شانه‌اش گذاشتم.

_ پس چطور می‌خواهید لطفم رو جبران کنید؟

_ نگران نباش راه های زیادی برای جبران کردن وجود داره.

بوی عطر تلخش عجیب مستم کرده بود.

لبخند دندون نمایی زدم.

_ منم آدمی نیستم که هر راهی رو قبول کنم.

_ خیلی خب بعدا در این مورد صحبت می‌کنیم بیا بریم پایین تا مامان و عمه شکوه برامون توطئه نکردن.

از من فاصله گرفت و از پله ها پایین رفت.

نفس عمیقی کشیدم

در قلبم

کسی را

پنهان کرده ام.

که شنیدن صدایش.

طرز نگاه کردنش.

حتی راه رفتنش را.

خیلی دوست داشتم.

و او شاید نداند که .

شیرین ترین

میوه ممنوعه ی جهانِ من است.

درست است که مالک قلبش نیستم .

اما بجای همه رهگذرها

همه گل فروش ها

همه کتاب فروش ها

همه آدم ها

من، بجای همه دوستش داشتم.