رمان قلب بنفش پارت بیست و هشت

رمان قلب بنفش💜✨
#پارت_بیست و هشت
زمان حال
《آریانا》
دیروز،خیلی ناگهانی شایان زنگ زد و حرفی زد که هنوز ذهنم درگیرشه…گفت به آراز بگو تو و تیدا از اول هم اینکاره نبودید؛گفت که بگم پویان در گذشته برای ما کاری انجام داده بود و ما مدیون اش بودیم…برای همین هم اون روز جایگزین اش شدیم و از این به بعد همچین چیزی وجود نداره و ما دیگه توی اون باند کاری نداریم.
استرس لحظه ای دست از سرم بر نمیداشت؛الان ماموریت پیدا کردن مدارک و صمیمیت بیشتر با آرتا و آراز بود…به تیدا که گفتم شروع کرد به گریه کردن و دل من رو حسابی سوزوند…نه اون و نه من نمیتونستیم؛حالا تو دامی که خودمون پهن کردیم گیر افتاده بودیم و معلوم نبود که عاقبت ما چی میشه…
من هم نمیخواستم…احساسم به آراز؛نمیتونستم بگذرم…
تیدا می‌گفت بهشون همه چیز رو بگیم…از همون اول اول که وارد این بازی شدیم تا جایی که دلمون رفت…بگیم که ما هم مجبور بودیم و تهدید شده بودیم…
من هنوز موافقتم رو اعلام نکردم…از کجا معلوم این فرصت نصیبمون بشه؟!صمدی اگه بویی ببره من و تیدا رو نابود میکنه…
کلافه از این فکرهای بی سر و ته روی تخت دراز کشیدم…
××××××××
《تیدا》
جلوی آینه نشسته بودم و موهام رو خشک میکردم…
امروز سالگرد نامزدی گلی و سینا بود؛گلی هم زنگ زد و من و آریانا رو دعوت کرد…
خیلی اعصابم از دست آرتا خورد بود و وقتی فهمیدم اون هم اونجا هست پشیمون شدم و میخواستم بگم نمیام؛اما نظرم عوض شد و تصمیم گرفتم برم تا به آرتا نشون بدم یه من ماست چقدر کره داره…
چند روزه جواب تماس هام رو نمیده و وقتی که پیام میدم سرسری جوابم رو میده…
بدجوری داشت به من بی محلی میکرد…مردک دو قطبی!نه به اون موقع که دست از سرم برنمی‌داشت نه به الان که یه خبر هم ازم نمیگیره…
عیبی نداره؛امشب حسابی جبران میکنم.
پیراهن آبی آسمونی بلندم رو با رویه اش تنم کردم…
سایه ی براقی زدم و خط چشم گربه ای کشیدم…معمولا زیاد از این کارها نمی‌کردم اما امروز فرق داشت…دیوونه ات میکنم آرتا خان حالا بچرخ تا بچرخیم!
رژ لب صورتی کمرنگی هم زدم و کار رو تموم کردم…
موهام رو هم نه صاف کردم و نه بستم؛همونطور رها کردم…
مانتوم رو پوشیدم و با آریانا سمت خونه ی سینا راه افتادیم…

بالاخره رسیدیم…
گلی با خوشروئی در رو باز کرد…
لباس بلند قرمز رنگی پوشیده بود و مثل همیشه زیبا و سرحال بود…
از همون لحظه که وارد شدم با چشم دنبال آرتا میگشتم…هوووف پس این کجاست؟!وااییی بالاخره دیدم اش؛با سینا و آراز مشغول صحبت بودن…
نامحسوس محو تماشا شدم…حواس اش اصلا به من نبود؛بی‌شعور!این هم فایده نداره…من ساده رو ببین که انقدر دلتنگ اش شده بودم…به اون که بد نمیگذره تیدا خانم.؛اون عشق و حال بکنه،تو هم مثل همیشه احمق باش.
همونطور که خشک ایستاده بودم؛نگاه اش سمتم برگشت…سریع خودم رو زدم به اون راه و با ایلدا مشغول به صحبت شدم…
سنگینی نگاه اش را هنوز هم روی خودم احساس می‌کردم…
قلب لعنتی ام دوباره خودش رو به در و دیوار می‌کوبید…این چه حالیه آخه؟!من باید هر دفعه که این بشر رو میبینم اینجوری دست و پای خودم رو گم کنم؟!
سعی کردم خودم رو بیخیال نشون بدم…
ایلدا_تیدا جونم من یه لحظه میرم پیش رزا الان برمیگردم.
لبخندی زدم
_باشه عزیزم برو.
ایلدا هم رفت پیش رزا و من اونجا موندم…
آریانا سمتم اومد…خط نگاهم رو دنبال کرد…
آریانا_تیدا!دختر چیکار میکنی؟!
_میبینی اش آریانا؟!
نچ نچی کردم و ادامه دادم
_یک هفته اس از من خبری نمیگیره بعد الان داره جلوی روی من خوش میگذرونه…خجالت هم خوبه والا!اصلا میدونی چیه؟؟ لیاقت نداره…
آریانا هوووفی کشید
_انقدر حرص نخور خواهر من!چیزی نشده که…بیخیال.
خدایا!اصلا کسی حال من رو درک میکنه؟؟همه جوری حرف میزنن انگار هیچ اتفاقی نیفتاده…
_سلام!
سمت صدا برگشتم…
پسری با کت و شلوار نوک مدادی و چشم های طوسی؛صورت شیش تیغ شده و قد بلند…
صورت اش برام آشنا بود انگار که قبلا جایی دیده بودم اش…
با لبخند نگاهم میکرد که من هم سلام کردم…
گلی و سینا به جمعمون ملحق شدن…
گلی_به به!آقا دانیال سایه ات خیلی سنگین شده بود ها!ما رو فراموش کردی…
مردی که حالا فهمیدم اسم اش دانیال هست با گلی و سینا دست داد و رو به اون ها گفت
_اینجوری نگید بچه ها؛شما که میدونید شرایط من رو…همه اش درگیر کار و قرارداد هستم…اما باور کنید به یادتون بودم.
بعد از اینکه یه کم دیگه تعارف تیکه پاره کردن گلی گفت
_تیدا!دانیال دوست قدیمی منه؛توی دانشگاه با هم آشنا شدیم…فکر کنم چهره اش برات آشنا باشه؛دانیال مدله.
پس نگو که این آقا دانیال مدل بوده…میگم چقدر چهره اش برام آشناست…
گلی_دانیال!ایشون هم تیدا خانم دوست من و سینا هستن.
دانیال دست اش رو آورد جلو که باهام دست بده…
همین که دستم رو جلو بردم که به رسم ادب،دستم با کاری که آرتا کرد روی هوا موند…
این که اون طرف بود!!!از کجا اینطور ناگهانی‌ ظاهر شد؟!
به جای من دست دانیال رو محکم گرفت و به بالا و پایین تکون داد…
اصلا این چه کاری بود که میکرد…
پررو!اصلا ادب نداره…
روم رو به جهت مخالف اش برگردوندم…
آرتا تو فاصله ی یک سانتی ام ایستاد…
دانیال_تیدا خانم!شما هم کار مدلینگ انجام میدید؟
گلوم رو صاف کردم و متعجب گفتم
_نه!چطور؟!
دانیال با چشم هایی گرد شده نگاهم کرد…
_جدی؟!آخه خیلی چهره ی مناسبی برای این کار دارید؛گفتم شاید شما هم همکار هستین.
نگاهی به آرتا انداختم که غضبناک به دانیال نگاه می‌کرد…
موهام رو پشت گوشم فرستادم و لبخندی روی لب هام نشوندم…
_ممنونم.
یا خود خدا!از اونجایی که خیلی نزدیکم بود تند شدن نفس هاش رو به وضوح حس میکردم…
حقته آرتا خان!حقته!آتیش بگیر…
آرتا با لحنی که به زور سعی داشت حرص اش رو پنهان کنه کنار گوشم لب زد
_بیا یه لحظه بریم بالا.
آروم زمزمه کردم
_نه!
عصبانی و با غیض نگاهم کرد…
مشغول صحبت بودیم و آرتا هم هر دقیقه رنگ اش قرمز تر می شد…
خسته شدم و تنها رفتم سمت یکی از میزها…
صدای موزیک بلند شد و نور هم کم…
گلی و سینا رفتن وسط…
گلناز در آغوش سینا می‌رقصید و کم کم بقیه ی زوج ها هم شروع به رقصیدن کردن…
دست به سینه ایستاده بودم و دیگران رو نگاه میکردم که آرتا اومد و خودش رو انداخت روی صندلی کناری ام…
بی تفاوت نگاه اش کردم…
اومد لب باز کنه و چیزی بگه که صدای دانیال مانع اش شد‌…
_تیدا خانم!افتخار یک دور رقص رو به من میدید؟!
دست اش رو سمتم دراز کرد…
از جام بلند شدم…
آرتا جوری به دانیال نگاه کرد که گفتم الان یقه اش رو میگیره و آشوب به پا میکنه…
ته دلم رضایت مندانه میخندیدم…
چقدر خوشم اومد از اینجوری اذیت شدن اش…این همه تو،یه بار هم من آقا آرتا!مگه چی میشه؟
موهام رو عقب دادم و اومدم بگم بله…
اما حرف در دهانم ماسید…
آرتا عصبی گفت
_همراه دیگه ای پیدا کن!قول اش رو به یکی دیگه دادن.
این چطور به جای من تصمیم میگیره؟!
دانیال که مشخص بود با حرف آرتا حال نکرده گفت
_چه حیف!اشکالی نداره نداره خانم؛ایشالا یه فرصت دیگه.
ناچار سرم رو تکون دادم…
اون هم رفت…
با رفتن اش درد شدیدی در استخوان مچ ام احساس کردم…
از درد اشک توی چشم هام جمع شد…
آرتا بود که انقدر بی‌رحمانه دستم رو فشار میداد…
چشم هاش کاسه ی خون شده بود…
با بغض و ناخواسته گفتم
_آخخخخ!
چشم هاش رو به هم فشرد و لب زد
_خفه شو تیدا!
همونطور که مچ ام گرفتار دست های قدرتمند اش بود من رو کشید و سمت طبقه ی بالا راه افتادیم…
مثل یک پر دنبال اش کشیده میشدم‌…
داخل یکی از اتاق ها رفت و در رو بست..‌.
با گریه جیغ زدم
_چیکار میکنی روانیییی؟؟؟دستم شکستتت.
_به درک!
×××××××××××
ادامه ی ماجرا در پارت بعدی😊
نظراتتون رو حتما برام کامنت کنید😍
آرتا خیلی گاوه نه؟!😡😡😡