رمان در پرتویِ چشمانت پارت۴۴

بعد از گرفتن اسنپ هرسه سمت خانه عاطفه رفتند

صدای خنده هایشان لحظه ای قطع نمیشد
بعد از جمع و جور کردن اتاق زینب برق را خاموش کرد
عاطفه با سینی پر چیپس و پفک داخل شد
او هم از جا رخت خوابی چند بالشت و پتو درآورد

اسپیکر را به لپ تاپ وصل کردند و با فاصله های کم از هم نشستند

_ ترسناکه ها !

زینب پوست تخمه اش را از روی لبش برداشته و گفت :

_ من که مشکلی ندارم

عاطفه هم با تردید لب زد :

_ منم مشکلی ندارم

دکمه پلی فیلم را زد

محتوای فیلم دختری بود که پس از جدایی پدر و مادرش در خانه قدیمی مادربزرگش زندگی می کرد

خانه ای که بر روی قبرستان بنا شده بود

دختر در پی کنجکاوی از سایه های مزاحم شبانه یک شب وارد انبار می شود
پوست تخمه اش را پرت کرد و اعتراض کرد:

_ اه نباید می رفت

با ضربه نامرئی که از پشت سر به دختر خورد هر سه خشک شدند

صدای ترسناکی پخش شد
دوربین از پاهای بزرگ و ناهنجار رباتی بالا آمده آمده و به صورت آن موجود رسید

کلاه خود و چشمان لیزری قرمزش
با چشمکی که زد هردو به عاطفه چسبیدند

یه چشمش را باز کرد و با ندیدن آن موجود ماورائی از عاطفه جدا شد و گفت:

_ رفت

نفس آسوده ای کشید و دستش را به سمت چیپس ها برد

قیژ قیژ در آن هم همه اهالی خانه خواب بودند ترسناک بود !

زینب با شک پرسید:

_ صدایی که من می شنومو شماهم می شنوین ؟

عاطفه خواست بگوید که در به کمی باز شده و محکم بسته شد

بلند شدند و پشت در ایستادند
هیچکدام جرات دست زدن به دستگیره را نداشتند

تق تق های آرام و متوالی تا مرز بیهوشی کشانده بودشان

زینب جیغ زد :

_ خاله!

عاطفه _ مامان

صدایش را بلند کرد:

_ خالههههه

این پروسه به امید باز شدن در ادامه پیدا کرد

صدای تق تق قطع شدو انگار کسی با ناخن روی در می کشید

زینب بلند جیغی و آن دوهم به دنبالش

در با شتاب باز شد صدای جیغشان را بلند تر کرد

موجود سفید درازی داخل شده و برق را روشن کرد

با بهت گفت:

_ علی!

سریع از اتاق بیرون زده و عاطفه که تازه از شوک درآمد به دنبالش رفت

دست از روی قلبش برداشته و نفس آسوده ای کشید
تعجبی نداشت چون پسرخاله عقب مانده و روانی اش گاهی خون به مغزش کم می رسید کارهای عجیب می کرد

سینی را زینب به آشپزخانه برد او تشک هارا پهن کرد
لپ تاپ و اسپیکر را روی میز گذاشته و زیر پتو خزید

زینب وارد اتاق شده و دستان خیسش را به هودی اش چسبانده بود تا خشک شود

برق را خاموش کرده و او هم زیر پتو رفت

دستش را زد سرش گذاشته و رو به زینب گفت :

_ تو نمیخوای شب بخیر بگی ؟

زینب بدون نگاه به او پتو را تا خرخره بالا کشید و آهسته گفت:

_ شبت زینبی

_ منظورم با داداشم بود

زینب به سرعت پتو را کنار زده و در حدی که چشمانش معلوم شد

_ داداشم دلتنگه امشب فراق یارشه

زینب با کمی مکث نگاه از او گرفته و از بالای سرش گوشی را برداشت

شماره ارمیا را گرفته و کنار گوشش گذاشت
بخاطر سکوت خانه بدون بلندگو صدا را می شنید

صدای خواب آلود ارمیا آمد:

_ بله؟

زینب با ذوق گفت:

_ سلام عزیز دلم

ارمیا _ زینب تویی!

زینب با ذوق پریده گفت:

_ نشناختی ؟

ارمیا _ ع..عع..ص..عع

و بوق های ممتد ناشی از قطع شدن بلند شد
قطع کرد!
زینب نگران تند تند شماره را گرفت اما او با شناختی که از برادرش داشت فهمید قصدش از قطع کردن ادامه دادن خواب پادشاهی اش بوده

با ورود عاطفه به پهلوی چپ چرخیده و خوابید