رمان هیاهو پارت ۶

رمان هیاهو

پارت ۶

مردمک چشم های شکلاتی دخترک از این زمزمه زیر لبی پیرزن گشاد شد اما پیرزن دوباره با فراغی باز دست ظریف دخترک را میان دست های چروکیده خودش قرار داد

_دخترم برای چی داری می ری شیراز ؟ خانوادت اونجان؟

توان جواب دادن به این سوالات را نداشت اما نمی توانست به این پیرزنِ بی نوا چیزی بگوید و یا حرفی بزند …
احترامش واجب بود

_ نه…

انتظار داشت بعد از این این ” نه” قاطعی که به روی پیرزن گفت ممانعت کند و دست از این پرسش ها بردارد .ولی انگار این زن بازرپرسی بود برای صندوقچه ی اسرارِ دلِ هانا

_ هانا جان . من اسمم سیماست . اما همه صدام میزنن مادر جون . خوشحال میشم تو هم با این اسم صدام بزنم …

آن مرد و ماهسان ارتباط با هر غریبه ای را قدغن کرده بودند و با این وجود او باید با این زن صمیمی می شد و او را ” مادر جون” صدا می زد …
چه وضعیت اسفناکی ….

_ حتما ما مادر جون . فقط ببخشید من خیلی خستم می شه یکم بخوابم . اگه جایی هم وایسادیم نیازی نیست بیدارم کنید….

پیرزن لبخندی زد که حقیقی یا تصنعی بودنش را نفهمید ولی این مهم نبود …
مهم این بود که فعلا کمی از این دنیای کنونی دور شود تا این دل بیمارش کمی بهبود یابد …
فقط مهم همین بود…

******

_ امیر علی قربونت برم مادر میگم خیلی قشنگه ، بر و رو داره ! تو باز میگی نه !!!

_ مادر جان ! عزیز دلم . قربونت من اهل ازدواج نیستم بفهم اینُ

دلِ سیما از این رفتار تک نوه ی  پسری اش گرفته شد . دلش ندا می کرد قبل از اینکه سرش را زمین بگذار امیر علی اش با دختری خوب ازدواج کند اما امیر علیِ دختر باز را چه به این کارا

_ امیر علی! مادر دلم میخواد قبل از مرگم رخت دامادی رو تو تنت ببینم!

و بی توجه به انسان هایی که مثل او برای استراحت از صندلی سفت اتوبوس دل کنده بودند اشک هایش روی گونه اش روانه شد .
و این توجه مرد پشت خط را هم به خودش جلب کرد

_ مادر جان عزیزم . قربونت گریه نکن . دوباره رگ های قلب میگیره ها

” مادر جان” اشک هایی که مهمان گونه اش شده بودند با روسری گلدارش پاک کرد و با صدایی که هنوز بغض در آن نمایان بود خطاب به دردانه اش گفت

_ اگه میخوای دوباره رگ های قلبم نگیره . پس زودتر دست به کار شود مادر بیست و پنج سالته .

قبل از اینکه امیر علی صحبتی از دهانش خارج کند صدای راننده اتوبوس بلند شد

_ مسافر ها همه سوار شید باید حرکت کنیم . سوار شید همگی  !

سیما با اینکه دلش نمیخواست تلفن را قطع کند اما بعد از یک خداحافظی سرسری به تماسش خاتمه داد و آرام آرام به سمت اتوبوس قدم برداشت .

*******

_ وای خدا . این چه مصبیتی بود . این چه بلایی بود سرمون آوردی وای خدا وای!!!

آسا شانه های مادرش را فشرد و به او تشر زد که آرام باشد

_ مامان آروم باش . چیزی نشده که شاید رفته تا این ده بغل برگرده . آروم باش

اما رقیه نگرانِ هیوا که نبود !
اول نگرانِ این بود که هیوا تا شب پیدایش نشود و آبرویش جلوی خانواده خان برود .
و دوم نگران پول های نازنینش بود و حتم داشت که هیوا پول هایش را برداشته

_ چجوری آروم باشم دختر …
این دختره ی از خدا بی خبر تمام پولامو برداشته و الانم غیبش زده . امشبشم که خواستگاریشه وای وای!!!

آسا حرفی نمی زد . چون می دانست الان مادرش مثل یک انبار باروت است و با یک جرقه منفجر می شود …

_ میدونم کار کدوم از خدا بی خبرِ مثل خودشه . چادرتو بپوش آسا باید بریم درِ خونه ننه!…..

******

عزیزان اول اینکه کاورمون چطوره ؟ خوشتون می آید؟
و اینکه حدس می زنین در ادامه داستان چه اتفاقایی قراره بیفته ؟
حمایت هم فراموش نشه هااا🥰