رمان چشم های وحشی پارت ۲

# پارت ۲

نزدیک‌های ظهر بود و من همچنان تو اتاقم مونده بودم. شاید اگه اون حرف‌ها‌‌ رو نشنیده بودم، الآن اوضاعم خیلی فرق می‌کرد.
یعنی اون مرد از من چی می‌خواست؟
تو افکار خودم غرق بودم که در اتاقم باز شد و قامت عمه شکوه توی چهارچوب در نمایان شد. می‌دونستم اومدن عمه شکوه بی علت نیست و یک ربطی به اون مهمون ناخونده داره.
عمه با مهر لبخندی زد و گفت:

_ مهمون نمی‌خوای؟

لبخندی زدم و با خون سردی گفتم:

_ خوش اومدی عمه جان.

عمه روی تخت کنارم نشست. دلم رو به دریا زدم و گفتم:

_این‌جا چه خبره عمه؟ می‌دونم که حضورتون این موقع روز این‌جا دلیل دیگه‌ای جز دل‌تنگی‌ داره.

_ نمی‌دونم چرا همیشه هر وقت نوبت کارهای سخت میشه، من برای توضیح پیش قدم میشم.

_چی شده عمه؟ بهم بگو، بخدا دل تو دلم نیست.

عمه دستش رو روی طره‌ای از موهای فرم کشید و گفت:

_ امروز اون مردی که مهمون پدرت بود، بهادر بود.

با شنیدن اسم بهادر ناخودآگاه به یاد کامیار افتادم، قلبم دیوانه‌وار در سینه دوباره تپش گرفت.

_ بهادرخان! دوست قدیمی بابا؟

_بله همون بهادر خان.

_خب!

_ راستش، پدرت یک مدتی اوضاع خوبی نداشت، یعنی مجبور شد یک مبلغ سنگینی رو از بهادر قرض کنه و حالا اون… .

_ اون‌هم برگشته تا قرضش رو پس بگیره.

_ بله همین طوره؛ ولی همه ماجرا همین نیست. بهادر با پدرت شرط کرده بود که اگه تا تاریخ مشخص نتونه بدهیش رو پس بده، اون وقت تو رو… .

_ من رو چی؟

_ تو رو به عقدش دربیاره.

یخ کردم. قدرت تحلیل چیزهایی که شنیده بودم رو نداشتم، عمه دستم رو گرفت.

_ البته پدرت از بهادر وقت خواسته، تو نگران این چیزها نباش، انشاءالله درست میشه.

انگار قدرت تکلمم رو از دست داده بودم، شوکه بودم و نمی‌تونستم هیچ کاری کنم. بهادر جای پدر من بود و بابام چطور راضی شده بود که این شرط رو قبول کنه؟!
ذهنم پر شده از سوال و من مونده بودم و هجوم وحشتناک افکاری که ذره ذره داشت وجودم رو نشخوار می کرد.