رمان چشم های وحشی پارت ۶۰

# پارت ۶۰

بی هدف به صفحه تلوزیون خیره شده بودم‌ و کانال‌ها را بالا پایین می‌کردم.

نزدیک ظهر بود و بوی غذایی که ایزابل درست کرده بود کل عمارت رو پر کرده بود.

مدتی بود که بخاطر شروین عذاب وجدان گرفته بودم و از طرفی رفتار های سخت گیرانه کامیار و حساسیت هایی که به خرج می‌داد باعث شده بود بیش‌تر در خودم باشم و کمی با او سرسنگین شده بودم.

تلوزیون را خاموش کردم و کنترل را روی میز گذاشتم.

چند روزی بود که آنی هم به پیش پدرش رفته بود و در عمارت نبود.

کلافه بودم و حوصله هیچ چیزی را نداشتم.

آیفون به صدا در آمد.

پوفی کشیدم و از جایم بلند شدم.

ایزابل سراسيمه از آشپزخانه بیرون آمد.

لب زدم.

_ خودم جواب می‌دم برو به کارت برس.

چشمی گفت و دوباره به آشپزخانه باز گشت.

به طرف آیفون رفتم.

لبخند روی لب هایم دوید.

بدون اینکه در را باز کنم فوری به سمت در رفتم و به طرف حیاط دویدم.

نفس نفس می‌زدم ، در را که باز کردم خودم را در آغوش پر مهرش انداختم.

_ له شدم دختر .

خندیدم.

_ باورم نمی‌شه که اومدی شکوه جونم.

_ نمی‌خواهی دعوتم کنی داخل.

_ ای وای این‌قدر از دیدنتون ذوق زده شدم که …

_ بله مشخصه پا برهنه اومدی چرا دختر.

عمه راست می‌گفت، آن قدر هول کرده بودم که پابرهنه آمده بودم.

_ بفرمایید تو عمه جون.

از در فاصله گرفتم و عمه وارد حیاط شد.

_ چمدونتون بزارید همین جا خدمتکارها‌ میارنش.

همراه عمه وارد ساختمان شدیم.

فوری پالتو اش را گرفتم و آویزان کردم.

_ کسی خونه نیست؟

_ نه بابا خونه‌است نه کامیار.

_ خب چخبر‌ها عروس خانم.

_ خبر که زیاده بیایید بریم اول بشینیم یک قهوه گرم براتون بیارم، تا صحبت کنیم.

دست عمه را گرفتم و همراه هم به سمت سالن حرکت کردیم.

……………….

با کلافگی در راهرو نشسته بودم

بلاخره عمه از اتاق بابا بیرون آمد.

از جایم بلند شدم.

_ چی شد عمه ؟

_ چرا روی زمین نشسته بودی ؟

_ منتظر شما بودم. بابا بهتون چی گفت ؟

_ کامیار کجاست؟

_ جایی کار داشت باید می‌رفت.

_ خب من با پدرت صحبت کردم .

_ خب نتیجه‌اش چی شد ؟

عمه با حالتی مأیوسانه در چشم هایم نگاه کرد.

_ آه گل چهره عزیزم.

مثل یخ وا رفتم.

_ چی شدی دختر؟

_ همه‌ی امیدم به شما بود.

_ کار سختی بود ؛ اما تو من‌ رو دست کم گرفتی؟ قبول کرد.

دستم را روی قلبم گذاشتم.

_ وای شکوه جون شما که من رو کشتی!

_ عزیز دلم خواستم یکم هیجان زده‌ات کنم.

_ شما باید بازیگر می‌شدی.

بلند خندید.

_ بیا بریم باید این خبر خوش رو به همگی اعلام کنیم.

سلام عرض شد خانوما.

صدای کامیار بود.

عمه : کجایی تو گل پسر !

کامیار : چی شد عمه خانوم با عمو صحبت کردید ؟

عمه : بله حرف زدم.

کامیار : خب نتیجه اش ؟

طاقت نیاوردم و با شوق وصف نشدنی گفتم

من : بابا راضی شد.

نفهمیدم چطور جسمم در آغوش مردی که تمام خواسته ام از این دنیا بود محکم مچاله شد.

عمه : اوه اوه زوج عاشق ما هنوز این‌جا هستیم.

با خجالت از آغوش کامیار بیرون آمدم.

بابا هم از اتاق بیرون آمده بود و کنار عمه ایستاده بود.

کامیار بدون معطلی دست بابا رو بوسید.

بابا: امیدوارم این سریع واقعا پشیمونم نکنی.

کامیار: به روح پدر و مادرم قسم که خوشبختش می‌کنم عمو.

با اشتیاق وصف نشدنی به کامیار خیره شدم.

نگاه دلبرانه ات

عجیب عاشقم می‌کند.

و من غرق می‌شوم در دایره ی
سیاهِ چشمانت

کاش عشقِ تو آغوشم را

وقفِ عاشقانه هایت نماید

ومن درحصارِ بازوانت

ڪعبه را معنا کنم .

( عذر می‌خواهم بابت تاخیر در پارت گذاری، کمی گرفتار شدم. کامنت یادتون نره اگه مثل همیشه حمایت کردید و ویو یالا بود انشاالله فردا حتما یه وترت طولانی و غافل گیر کننده و هیجانی می‌دم ❤️❤️)