رمان کاوه پارت ۳۵

شش ماه بعد

بعد ترخیص شدن از بیمارستان و بازداشت و بازجویی بلاخره وقت دادگاه معین شد

من به همراه متین و کیانوش و کیارش در یک ماشین
شیخ و کوروش و هامون هم در ماشین دیگر

این چند روز برخلاف همیشه همه سکوت کرده بودیم
هرکس به سرنوشت خودش فکر می کرد
به این رای دادگاه چگونه خواهد بود

تخفیف جرم شامل حالمان میشد اما مقدارش را قاضی تعیین می کرد

با توقف ماشین یکی یکی پیاده شدیم

داخل راهرو ایستادیم تا قاضی بیاید
چشمانم می چرخید روی متهمانی که با چهره ای نامید چشم بسته و سر به دیوار تکیه داده بودند

شاید اگر من هم شرایط آن هارا داشتم حالم بهتر نبود !

بلاخره نوبت رسید و داخل شدیم

ردیف متهمان نشستیم
متین سرش را طرفم کج کرد

متین _ مطمئنی حکم اعدام نمیدن؟

این سوال را بیش از هزار بار پرسیده بود

_ آره مطمئنم

قاضی شروع کرد
گاهی همهمه میشد
گاهی دعواهای لفظی…
متهم ، متهم دیگری را محکوم می کرد

دفاع چه سودی داشت ؟
وقتی تمام اسناد و مدارک را قاضی در دست داشت

در آخر چکش قاضی محکم بر روی میز زده شد
سکوت شد برای اعلام نتایج دادگاه

ناخودآگاه سر برگرداندم
نگاهم به سهیل خورد اما او متوجه نشد
ریش هایش را اصلا وقت نکرده بود بتراشد
برادر بیست و پنج ساله ام به سی ساله ها می خورد

همانطور که به پیش رویم خیره بودم زمزمه وار شروع کردم :

_ کاش هیچ وقت با سیروس آشنا نمی شدم کاش آنقدر پول پرست نبودم نباید پای تورو به این لجن باز می کردم…

پرید وسط حرفم

متین _ ببین تو تا هرجا بری من باهاتم چه جهنم باشه چه بهشت

با کمی مکث دوباره ادامه داد:

متین _ هرچند اون روز که اینو گفتی باید تو دهنت می زدم بتمرگی سرجات ولی حالا که باهم شروع کردیم باهمم تمومش می کنیم

نفس عمیقی کشیده و دوباره به عقب نگاه کردم
این بار چشمانم دقیقا با چشمان سهیل اصابت کرد

حس بدی بود از اینکه برادرت خلافکار باشد نه؟
حس بدی نبود؟
بود…

سرم را چرخاندم
نمیدانم نگاه کردنم برای چه بود اما دلم میخواست واکنشش را ببینم
چهره اش داد میزد غم درونش را
از حمله های عصبی اش خبر داشتم
خودش نگفته بود از سیاوش شنیده بودم
ترسم از بعد دادگاه بود
بعد اعلام حکم …
چه بلایی بر سرش خواهد آمد؟

ا………

رای دادگاه صادر شد
قاضی حکم می داد و من هر لحظه سرد تر
منی که به متین دلگرمی می دادم حال خودم داشتم پس میافتادم

دستان یخ زده ام را مشت کردم

قاضی _ جناب کاوه رشیدی ؟

سر بالا آوردم

_ بله؟

قاضی _ جناب کاوه رشیدی به جرم فروش مواد مخدر و مشارکت ضرب و شتم و…به سه سال حبس و به مبلغ ششصد میلیون ریال و پنجاه ضربه شلاق محکوم می گردد

سه سال ؟
زیاد بود !
چرا دستانم حرکت نمی کرد تا محکم به سرم بکوبم
پلک فشردم
کاری از دستم بر نمی آمد
ظلمی بود که خودم بر خود کرده بودم …

ا…………

طولی نکشید تا به زندان منتقل شدیم
وکیل بند زندان راهنماییمان کرد
روی تخت اول نشسته و وسایلم را کنارم گذاشتم
آرنجم را بر زانو گذاشته و سر روی دستانم گذاشتم

خدایا…
من تازه رنگ خوشبختی را دیدم!
زود بود …
زود بود تا این رنگ تیره دوباره مهمان روزهای زندگی ام شود
اگر این پایان تاوان گناهم باشد حرفی نیست
تحمل میکنم
تحمل میکنم

متین کنارم نشسته و دست دور شانه هایم گذاشت

_ نکن

متین _ غصه نخور دیگه تموم میشه چشم بهم بزنی تموم میشه

_ آره تموم میشه

متین _ خب یکم حرف بزن دق نکنی

_ نمیکنم

متین _ کاوه…

روی تخت دراز کشیدم

_ برو میخوام بخوابم

دستش را به هلال گوشم رساند
دیگر نمی خندیدم
بدتر شدم
قطرات اشک بالشت را خیس می کرد
نفهمیدم چقدر زمان گذشت تا خوابم برد
خوابی که آرزو می کردم بیداری ای نداشته باشد