رمان آزرم پارت ۶۸

آرام با تمام توان تلاش می کند آهو را تسکین دهد … بیش از حد برایش توضیح ندهد
قاتل بودن پدرش را فهمیده و دیگر بیشتر از این نباید بفهمد … قاچاق اسلحه را نباید بفهمد … قاچاق دختر را نباید بفهمد … نباید بفهمد آرام شبانه روز درس خواند … پی تمام سختی ها را به تنش مالید تا با لقمه ی حرام بزرگ نشود آهو
آرام از خون می هراسید … می هراسید و همه ی ترس هایش را لگد مال کرد
دو سه سالی است که دیگر با حقوق پزشک بودنش … با نجات دادن جان انسان ها امکانات زندگی خودش و آهو را تامین می کند
آرام از خودش گذشت تا پای نان صالح از زندگی خودش و آهو حذف شود
اکنون نمی گذارد این غم خواهرش را نابود کند … دخترک ۱۸ ساله ی آرام پاک ترین است … نباید قربانی شود
سردار بیرون زد و امروز زیادی زخم برداشته … یک زخم نه چندان عمیق همین چند ثانیه پیش نصیبش شد
آرام فقط با حرف زدن از زن های دیگر شاهرگش را نشانه گرفت … وای به روزی که بوی ساحل به مشامش برسد
هزار هزار صالحِ گناهکار هم به دست سردار بمیرند، آرام دل نمی کَنَد … اما زنی غیر از خودش …
آخ سردار … آخ که آرام بو بکشد رد ساحل را دیگر عشق زوماخیسمیتان به انتها می رسد … یک پایانِ غم انگیز می شود
_________________

آرام:
– پس من امروز میام … بازم ممنون از لطفتون آقای محبی … حتما جبران می کنم … خدا نگه دار
نفس راحتی می کشم … خانه هم محیا شد خداراشکر … من دیگر هرگز به آن خانه ی شوم بر نمی گشتم و آهو هم حق برگشت ندارد
همه ی شب فکر کردم … تمامش را با خودم جنگیدم … ما … من و آهو … یک زندگی جدید می سازیم
زندگی که گویی صالحی در آن وجود ندارد … تنها حق دختری ام را در قبالش انجام می دهم و اجازه نمی دهم سردار جانش را بگیرد و تمام!
من و آهو یک خانواده ی جدید می شویم … خانواده ای که اسلحه ندارد … مردان مسلح و بی رحم دور خانه اش را احاطه نکرده اند … خانه ی شان بوی خون نمی دهد … سیلی ندارد … بی رحمی ندارد … خانواده ای که صالح ندارد … ما از منصور صالح تنها یک فامیلی و یک اسم درون شناسنامه خواهیم داشت … او … هرگز لیاقت پدر بودن ندارد
ما یک خانواده ی جدید می شدیم … من همه شب پلان چیدم برای آینده … آینده نباید قربانی گذشته شود
پلان های آینده زیادی قشنگ شده
آهو درس بخواند … برای خودش کسی شود … ازدواج کند و …
خودم؟ … خودم را نمی دانم … تنها چیزی که می دانم این است باید آهو را سالم از این منجلاب بیرون بکشم
نگاهم به خواهر زیبایم می افتد که آماده باش منتظر رفتنمان است
– خونه اوکی شد آهو … مبله ست چیزی هم لازم نیست ببریم فقط تو راه یه سری خرت و پرت و لباس می گیریم … کتابا و وسایل مورد نیازم باید از خونه برداریم یادت باشه
آهو هیچ سخن نمی گوید و بلند می شود تا همراه شویم
از دیشب که موضوع کینه ی سردار را فهمیده حرفی نمی زند و من نگرانم … میدانم در ذهن پاکش این کشت و کشتار ها … این بی رحمی ها،جایی ندارد
دست هایم دو طرف صورت نرمش می نشیند و جدی نگاهش می کنم
– باید قوی باشی آهو … به خاطر خودمون باید قوی باشی … به خاطر مامان، به خاطر آراز باید قوی باشی … می دونم سخته … می دونم مشکله برات … می دونم همه ی اینارو … ولی ما الان فقط همدیگه رو داریم … باید قوی باشیم
بالاخره بعد از ۷ یا ۸ ساعت صحبت نکردن اشک هایش می چکد و جگر من آتش میگیرد
خدا لعنتتان کند … خدا همه ی شمارا لعنت کند
– اونا خیلی بَدَن آرام … از بابا متنفرم
آهو هیچ وقت پدر را دوست نداشت … اما من … من همیشه … با همه ی بدی هایش به عنوان پدرم می پرستیدمش
– تو می گفتی باید از سردار دور بشیم ‌… ما خیلی احمقیم آرام
صورتش را محکم فشار می دهم و او باید بفهمد اکنون وقت از هم پاشیدن نیست
– آهّو … منو ببین … تو چشمای من نگاه کن … ما همه ی این سختیارو می گذرونیم خب؟ … من و تو … برای گذروندش باید فروپاشی هاتو بذاری کنار … باید تکیه کنیم به همدیگه و اون گذشته ی کدر و از شناسناممون پاک کنیم … خب؟
سرش را تند تند به معنای موافقت تکان می دهد اما همچنان اشک های بی صدایش می ریزند
من هم فروریخته ام … من بیشتر از هر کس دیگری در این ماجرا فروریخته ام و بی شک اگر آهو اینها را می دانست تکه تکه میشد
من دخترکی بودم که به دست مرد کینه توز داستان درست در شبی که نقشه ی کشتن پدرم را می کشید زن شدم … به صبح نکشیده رها شدم … معشوقم قاتل خانواده ام است … من قبل تر ها مرگ برادرم را هم دیده ام
من در این تراژدی غمناک به درک واصل شده ام و هنوز زنده ام … زنده ام و فکر آینده را می پرورانم
خداوندا چرا من از این غم نمیمیرم؟
اشک های آهو را پاک می کنم و پیشانی به پیشانی اش تکیه می دهم
– گریه رو میذاریم کنار … میریم یه خونه ی جدید … خونه ای که مال خودمونه … بریم یا می خوای منم همراهت شم تو آبغوره گرفتن؟ … چون قطعا بیشتر از تو گریه‌م میاد الان
بینی اش را بالا می کشد و عقب می رود
دستم را می گیرد و همراه می شود
– بریم
لبخند لب هایم را کش می دهد
از حیاط رد می شویم و کسی حق نزدیک شدن ندارد … من می دانم این گنده بک های اسلحه به دست چقدر از سردار حساب می برند … اگر گوشه چشمی نگاه کنند کارشان با کرام الکاتبین است
ناگهان صدای نگهبانی تن و بدنم را می لرزاند و آهو خودش را محکم به من می چسباند
– وایسا سرجات
برگشتنم همانا و دیدن شکوهی که به سمتم می دود همانا … نگهبانی که پشتش می آید با دیدن من به سرعت سرش را زمین می اندازد و همانجا می ایستد
آخ شکوه … صدقه ی سر عشق سادیسمی سردار به من زنده ای اکنون
می رسد و آهو بد نگاهش می کند
– آرام … آرام قربون شکل ماهت برم دخترم … می خواست منو بکشه اون غول تشن
آهو انگشتانش را بین انگشتانم فشار می دهد و با دست دیگر ساعدم را می گیرد
پوزخندی لب هایم را فرا می گیرد
– نترس … با تو کاری ندارن … بریم آهو
هنوز بر نگشته ام که مانتوام را می کشد
– آرام توروخدا منو اینجا ول نکن … من کسی رو جز شما ندارم … قربونت برم منو اینجا ول نکن … منو می کشن اینا