رمان در پرتویِ چشمانت پارت ۲۸

روزها می‌گذشت و رفت و آمد پوریا بیشتر می شد
چندباری واضح دست رد به سینه اش زده بود اما انگار گوش هایش نمی شنیدند

هربار با آن لبخند کذایی اش خیره اش میشد و تنش را مور مور می کرد
بلاخره باید تصمیمی جدی می گرفت و این موضوع را خفه می کرد

پوریا که خوش خوشانش بود
دم به دقیقه در خانه پلاس میشد و مانند گربه ای مظلوم می نشست

جهت حفظ آبرو او را داخل می آورد تا همسایه ها متوجه این عاشق روانی نشوند

گاهی وقت ها در ذهنش میخواست پوریا را انداز ورانداز کند اما نمی‌دانست چطور آن وسط سروکله رهام پیدا می شد

رهامی که این روزها آمار نذری آوردنش مشکوک بود
مخصوصا دیشب که با موتورش محله را عاصی کرد
صدای خُر خُری که راه انداخته بود خواب را بر همه حرام کرده بود

آخرش آرمان با چوب دنبالش افتاده و از کوچه خارجش کرد

در اتاق باز شد و ارمیا همانطور سر تو گوشی وارد شد
در را بست و روی تخت کنارش نشست

_ اومدی بتمرگی رو تخت من ؟

اخمی همراه با خنده ارمیا باعث شد که برایش چشمی برایش نازک کند

ارمیا _ بی تربیت چه طرز حرف زدنه ؟

_ یه ساعته نشستی خب برو اتاق خودت

ارمیا _ بیا یکی رو پسند کن واسه این جغجغه بخرم

گوشی را از دست ارمیا گرفته و به خرس ها خیره شد
بعد نگاهی متعجب به ارمیا

_ خرس؟

ارمیا _ به دوستت بگو که قهر کرده چرا واسش خرس نخریدم من نمیدونم دختر نوزده ساله خرس واسه چیشه؟

نگاهی به کمد خرس هایش انداخته و لب گزید
خرس قهوه ای کمرنگی که بالشت کوچک قلبی در دست داشت را انتخاب کرد و به دست ارمیا داد

ارمیا _ دوتا بگو

_ دوتا ؟ …خب این

دست روی خرس سفیدی گذاشت که شال آبی در گردنش پیچیده بود

بعد از رفتن ارمیا بلند شد و آماده شد

دیشب با ریحانه چت کردن بودند و می دانست امروز کاری ندارد

با برداشتن کیف و موبایلش از خانه خارج شد
همینکه از در خارج شد پوریا را دید که داشت وارد کوچه می شد
با سرعت دوید
پوریا از پشت سرش می دوید
سرعتش از پوریا بیشتر بود و به محض رسیدن به خانه ریحانه زنگ آیفون را فشرد

پوریا که حالا خودش را به او رسانده بود روبه روی او ایستاده و نفس نفس می زد

پوریا _ دختر.. تو..اسبی..یا..آدم؟

اخمی کرده و خواست جوابش دهد که در باز شد

آنقدر از تیپ رهام متعجب بود که پوریا را به کل از یاد برد
هودی و با شلوارک مشکی!
تناقض نداشت؟

سلام آرامی کرده و از کنار رهام گذشت
وارد خانه که شد بوی آش به مشامش خورد

عجیب در این هوای سرد هوس آش کرده بود!

با دیدن زهره خانوم کفش هایش را از پا درآورده و جلو رفت
بعد از احوال پرسی سراغ ریحانه را گرفت که گویا حمام بود

با اصرار زهره خانوم وارد آشپزخانه شد
سلیقه اش حرف نداشت درعین بروز بودنش سنتی هم داشت
کابینت های پسته ای رنگش را دوست داشت
یک طرف دیوار را با کاشی های سنتی گلدار و رنگی تزئین کرده بودند

نگاهش را از ظروف میناکاری شده مسی گرفته و روی صندلی نشست

زهره خانوم داشت برایش آش داخل ظرف می ریخت که رهام وارد شد با ظرفی در دستش منتظر پشت مادرش ایستاد

زهره خانوم برگشت و نگاه چپی به رهام انداخت

زهره خانوم _ بهت نمیدم برو

رهام _ اشکال نداره خودم بر میدارم

زهره _ کاسه هفتمه داری میخوری !

لبخند کشدار رهام خاتمه این بحث بود
زهره خانوم که ظرف آش را جلویش گذاشت رهام جلو رفته و مشغول آش کشیدن شد

صدای ریحانه از حمام به نشانه اعتراض بلند شد

اولین قاشق را در دهانش گذاشته بود که رهام صندلی روبه نشست

سعی کرد تا آخر خوردن اصلا توجهی نکند اما مگر‌ میشد

یک قاشق می خورد و نگاهش به ته ریش رهام می افتاد
قاشق دیگر را می خورد و نگاهش در پی رقص موهایش می رفت
از بس پرپشت و لخت بود که با یک حرکت کوچک تاب می خورد

قاشق دیگر را خورد و به ابروهایش نگاه کرد
کلفت نبود اما کشیده بود !

سیبیل هایش او را بیشتر از بقیه اعضای صورتش جذب می کرد
حالت با نمکی را به صورتش داده بود

قاشق بعدی را سمت دهانش برد که با صدای رهام متوقف شد

رهام _ این پسره که در خونه بود..نامزدته؟

_ نه !

آنقدر نه گفتنش محکم بود که رهام را متعجب کرد

_ پسرعممه

رهام _ ازش دور شو آدم خوبی نیست

گفت و رفت
کاسه آشش را چرا نخورد؟

با تمام شدن آشش بلند شده و ظرفش را شست

یعنی چه که پوریا آدم خوبی نبود؟
اصلا رهام از کجا او را می شناخت؟
باید باور می کرد که به فکرش بود؟

حس شیرینی سر دلش را قلقلک داد
خوب بود در آن لحظه زهره خانوم در آشپزخانه نبود وگرنه از خجالت میمرد!

ریحانه بلند بلند صدایش می کرد
دستمال کاغذی برداشته و دستانش را خشک کرد

از پله ها بالا رفت
صدای آهنگ خواندن ریحانه در اتاقش کل خانه را برداشته بود
از جلوی اتاق رهام گذشت
کاش مثل دفعه اول بازهم اشتباهی وارد اتاقش شود!

لعنت بر شیطون کرده و در اتاق ریحانه را زد

ریحانه _ بیا تو عشقم بیا ببین با چه هلویی دوست شدی بیا

وارد اتاق شد

_ روانی ای تو !

ریحانه با صورت ماسک زده و حوله پیچ شده روی صندلی میز آرایشش نشسته بود

ریحانه _ وای آتوسا بگو چیشد؟

طبق عادتش آرام بر گونه هایش کوبید

ریحانه _ یه چیزی که اصن نتوان وصفشو گفتن

با لب گزیدن و برق نگاه ریحانه تا حدودی می توانست حدس بزند ماجرا از چه قرار است !

ریحانه شروع به گفتن ویژگی ها کرد و او گوش میداد

ریحانه _ قد کشیده هیکل رعنا صدا که ماشاءالله وای وای آتوسا چشماش فقط چشماش دریا از ته ریششم نگم برات قشنگ خط میگیره آدم دلش ضعف میره

حینی داشت لباس تن می کرد داخل حمام بقیه ویژگی هارا هم ردیف کرد

ریحانه _ انقدر خوش لباسه که خدا میدونه امروز یه پیراهن مشکی پوشیده بود با شلوار کرمی ینی دخترا که الهی چشماشون درآد مردن براش

از حمام درآمد

ریحانه _ ولی من با تمام وقار و متانت نشستم سرجام بعد میدونی بگو چیشد

مثل خودش ذوق زده کرد صورتش را

_ چیشد؟!

ریحانه _ آخر کلاس گفت خانوم پارسا من کارتون دارم ینی من غش کردما آتوسا غش فقط

بعد از اینکه ریحانه ماجرایش را با آقا احسان تمام کرد او شروع کرد به گفتن سردرگمی های این روزهایش
البته با فاکتور گرفتن رهام!
نتیجه این شد که یک دوره ای را به پوریا اجازه دهد بعد با دلیلی قانع کننده ردش کند
موقع رفتنش زهره خانم ظرفی پر آش کرده و دستش داد