رمان بامداد عاشقی پارت ۳۴

انگشتر تک نگینی که داخل جعبه بود میدرخشید همچو قلب من..
یاد جمله ای که داخل کافه بهم گفت افتادم:
“من خودم کادو حساب میشم دیگه؟”
یعنی داشت ازم خواستگاری میکرد؟
کادویی زیباتر از این میتونستم بگیرم آخه!
سرمای شب در برابر گرمی دستام هیچ اثری نداشت..کاش همه چیز همون طور باقی بمونه..اصلا میشه من این لحظه رو تا ابد نگه دارم..زمان متوقف نمیشد آیا؟
به آرومی سرم رو به طرفش چرخوندم که با لبخند گفت:
_خوشت اومد..این قدر عجله داشتی زود کادوت رو بگیری
و چقدر این نگاه ها قشنگ بود..
“باید از عشق نگاه تو؛شهر رو بهم بریزم ی تنه”
سعی کردم به شوخی جواب بدم گرچه ممکن بود با مزه نباشه..با لکنت جواب دادم
_عالیه..کاره شوهر آیندمو راحت کردی
شیطنتی که از چند ساعت پیش تو صورتش بود بیشتر شد
_که کاره شوهر تو راحت کردم.. اینجوریاس‌
هر دو سکوت کردیم و خیره به ماشین هایی شدیم که مجال رانندگی بهم نمی‌دادن
_نظرت چیه؟
با تمام گیجی جواب دادم:نظر چی؟
_الان باور کنم متوجه نشدی یا..
مشخص بود جوابم چیه..برگشت کامل به طرفم و بدون مقدمه گفت:
_بامن ازدواج می‌کنی؟
کاش دراین موقعیت نبودم تا بتونم چند تا سیلی حواله ی صورتم کنم که اگر خواب باشم هرچه سری تر بیدار بشم
اگر چه رویای زیبایی بود.
_باشه عب نداره الان جواب نده..دو روز
بهت محلت میدم فکر کنی
این تنها کاری بود که میتونستم انجام بدم الان‌
_چرا ماتت برده!
با حرص برگشتم طرفش و ی مشت حواله ی بازوش کردم..تو این موقعیت هم دست بردار نبود
_خیلی خب فعلا انگاری روزه ی سکوت گرفتی..پاشو برسونمت خونتون
عین فرفره بلند شدم از جام و حرکت کردم تا بیشتر از این فک نکنه خل شدم
سرکوچه که رسید بابا رو دیدم که وارد سوپر مارکت شد..الان منو با آریا ببینه
چه فکری می‌کنه با خودش..خداروشکر زود اومدم وگرنه دعوای حسابی داشتم
اگرچه بابام زیاد گیر نمی‌داد ولی این یکی فرق داشت..دم در که نگه داشت سری پریدم پایین
_ممنون..شب بخیر
خواستم به طرف در برم که گفت:
_تعارفی..کشکی چیزی؟
به هول برگشتم طرفش که گفت:
_نه…باشه تر طور راحتی
قیافش جوری بود انگاری به زور میخواد نخنده
_خب بفرمایین تو
_نه،مثل اینکه عجله داری برو..گوشیتو چک کن ولی
لبخندی ناخودآگاه زدم و وارد خیاط شدم فوری..بوی آبگوشتی که مامان گذاشته بود کل خونه رو گرفته بود
چند دقیقه بعد از من بابا هم وارد خونه شد..از دیدش فرار کردم که چیزی متوجه نشه..مامان هم آشپزخونه بود ولی متوجه اومدنم نشد
لباسام رو که درآوردم سری ی چیزی پوشیدم و از اتاق دراومدم
بابا کتش رو آویزون کرد و نشست روبه روی تلویزیون..گفت
_آنا کجاست..بگو ی چایی واسم بیاره
همون لحظه مامان با ملاقه تو چارچوب آشپزخونه وایستاد و با استرس مشخصی گفت:
_فک کنم خوابیده..الان خودم میارم
_نه مامان..تو حواست به غذا باشه الان میارم
برگشتم طرف بابا:
_سلام بابا..الان میارم
قیافه متعجب مامان دیدنی بود..لابد میگه این از کجا ظاهر شد

(منتظر کامنت های تک تک شما هستم💫)