رمان بامداد عاشقی پارت ۴۸

هیجان و استرس هر دو با هم حمله کردن بودن بهم..
نزدیکشون شدم و لبخندی زدم و فقط چند ثانیه زمان برد که از شدت دلتنگی پروانه رو در آغوش بگیرم..
با بغض کنار گوشش زمزمه کردم:
_مبارکه عروس خانم..
حالا صدای اون هم سرشار از بغض و دلتنگی شده بود..
_کجا بودی بی معرفت
از خودم جداش کردم و سعی کردم با لبخند و شادی نگاهش کنم..خیلی زیبا شده بود..آرش که از بهت خارج شده بود گفت:
_بسه بابا..منم اینجام
همون پسر شیطون و خل سابق بود..
لبخندی بهش زدم و گفتم:
_مبارکه شادوماد
طبق معمول تعظیمی کرد و گفت:
_ممنون..کجا بودی تو آخه
_حالا بعدا واستون میگم امشب بیخیال
تنها برای پیچوندن این حرف رو زدم چون خودم خوب میدونستم قرار نیست زیاد اینجا باشم..
آرش گفت:
_خب پس شما پیش هم باشین من تنهاتون میزارم
گفت و رفت از پیشمون..جای آرش نشستم و پروانه هم کنارم..
_چه خبر..چی شد اصلا با آرش جور شدی
حرف داشتیم به اندازه سال ها..گویا این ماه ها اندازه ی سال ها طول کشید تا سپری بشن..
_حالا اونو ولش کن..تو کجا بودی این همه وقت
به هر نحوی که بود هر کدوم میخواستیم از زیر سوالات شونه خالی کنیم..سکوتم رو که دید گفت:
_میدونی آریا چقدر دنبالت گشت؟
با تعجب نگاهش کردم:
_آریا..!
_اره کل شهر رو زیر رو کرد واسه پیدا کردنت
لحظه ای هر دو سکوت کردیم و بعد گفت:
_حالا خودت باهاش حرف میزنی
هه..چه خیال باطلی
_همه چیز تموم شده پروانه..
پرید وسط حرفم و گفت:
_ضایع نگاه نکن ولی با آتوسا داره میاد اینجا..چه حلال زاده است
تپش قلبم عادی بود دیگه!
سرمو انداختم پایین و از جام بلند شدم..همون طور که با دستام بازی می‌کردم گفتم:
_من میرم فعلا
ولی ظاهرا دیر بود و برگشتم مصادف بود با چشم تو چشم شدن باهاشون هر دو با تعجب نگاه میکردن و شوکه بودن… این وسط آریا چه زیبا شده بود!!
تا به خودم بیام آتوسا خودش رو انداخت بغلم..
_کجا بودی تو دختر
گویا این جمله هزاران بار تکرار خواهد شد..چیزی نگفتم و بغلش کردم..آریا تمام این مدت در سکوت خیره نگاهم میکرد و حالا زیر حرارت نگاهش درحال ذوب شدن بودم..
به سختی خودمو کنترل کردم نگاهش نکنم..نگاهش کردن مساوی بود با غرق شدن توی چشم های مشکیش..
صدای موبایلم که روی میز بود بلند شد..از آغوشش بیرون اومدم..آهنگ قطع شده بود برای لحظه ای و صداش واضح شنیده میشد..
حالا همه ی نگاه ها روی موبایل من و مخاطبش بود
“امیر” بود..
مثل اینکه این اسم برای همشون جای تعجب داشت..برای حرص آریا هم که شده با لبخند برداشتم گوشی و گفتم:
_من برمی‌گردم
نایده گرفتن حضور آریا تنبیهی بود برای خودش..من حالا همه چیز رو نمیدونم ولی انگار از همه چیز باخبر بود که دنبالم گشته..تمام نگاه هاش هم اینو ثابت میکرد..
با گوشی به طرف دستشویی رفتم..

(اگر کوتاه بود ببخشید..ولی اگر حمایت ها زیاد بشه پارت بعدی رو هم می‌فرستم زود..اگر حمایت کم باشه قول نمیدم..😊حمایت کنید پارت بعدی رو ارسال میکنم زود)