رمان باران که می بارد _ پارت 1

می بوسم و کنار می گذارم …

تمام چیز هایی را که ندارم و نباید داشته باشم!

دست هایت

چشم هایت

عاشقی نکردن هایت

همه را….

خسته ام از تکرار این عادت های احمقانه …

چسبیدن به چیز هایی که ندارمشان…

عاشق بودن به چیز هایی که نه برای من است

و نه برایم خواهد بود…

………………………………………………………….

هفته اول مهر ماه بود ، مردم مشهد شاهد اولین بارون پاییزی خود در این سال بودن . هر کسی غرق در افکار خودش بود .

مادری به این فکر می کرد که کاشکی تن پسرکش لباس بیشتری می کرد ، چون با این سوز سرما مطمئن بود ، طفلکش سرما می خوره !

مرد جوانی درگیر این بود که آیا مصاحبه ی کاریش رو خوب انجام داده است که بالاخره بعد 6 ماه خبر پیدا شدن یک کار مناسب را به پدر و مادرش بدهد !؟

مرد میانسالی داشت حساب و کتاب می کرد که آیا حقوق این ماهش کفاف مخارج این ماه خانواده اش را می دهد ؟

اری هیچ کس نمی دونه که راه گذری که از کنار شما می گذرد ، در چه دنیایی سیر می کند ؟!

متروی مشهد ، نسبت به روز های گذشته از همیشه شلوغ تر بود !

دینگ دینگ دینگ ؛ ایستگاه بعدی ، شریعتی .

+ ای مری ! باید پیداشیم .

دو دختر جوان به سختی از جمعیت داخل مترو عبور کردن و در ایستگاه مورد نظرشون پیداه شدن .

+ اخ اخ ، چقدر شلوغ بود !

_ اره ، والا . بیا بریم کتاب این احمدی رو بخریم و بریم .

دو دختر از پله برقی بالا رفتن اما وقتی می خواستن پا به خیابون بگذارن ، باران به شد می بارید.

+ خدا پدرتو بیامرزه علی ، برای چی این کتاب رو برای فردا می خوای ؟!

_ عه عه عه ، دینی ! به باباش چی کار داری ؟؟

+ الان من سرما بخورم ، تو جواب ننمو می دی یا علی ؟

سپس دختر صداشو نازک کرد و دست هاش رو تکون داد و گفت :

+ دیانااااااا، صد بار بهت گفتم که وقتی بارون میاد ، لباس گرم هاتو بپوش و چتر رو ببر با خودت !

_ حالا خوبه خوبه ، نمی خواد که ادای خالم رو دربیاری . بیا بری زود بخیریم و بریم .

دو دختر دست هم رو گرفتن و دویدن ، اما یهو دیانا واستاد . او محو پسری شد که داشت کتاب شاهنامه رو می خوندی و دقیقه کنار گلدون گل رز فیروزه ای در دم در کافه ، نشسته بود . با خودش گفت که چه ترکیب جذابی ! انگار از دل رمان ها در آمده !

همین جور داشت فکر می کرد که اگر نقاش بود ، حتما این منظره رو نقاشی می کشید که یهو مرسانا زد به کلش گفت : هی ، یره کجایی ؟ وقتی جوابی از دیانا نگرفت ، مسیر نگاهش رو گرفت و دو پسر جذاب رو که فارغ از دنیا داشتن کتاب می خواندند را دید . جالبیش این بود که دو پسر خیلی شبیه هم بودن ، دو برادر یا پسر عمو یا….، والا هیچ کس نسبتشون رو نمی دونست !

پس چند ثانیه یکی از پسرا متوجه ان ها شد و با لبخند گفت : خانم ها مشکلی پیش آمده؟ همراه پایان صحبت پسر اول ، دومی هم به ان ها نگاه کرد .

یک لحظه قلب دیانا یک تپش رو فراموش کرد ، چون کهکشان راه شیری رو داخل چشمام های پسر اول دید و مرسانا آن لحظه از این که پسر های مردم را دید زد ، پشیمان بود و نمی دوست چه جوابی بدهد !

پسر اول دوباره ان ها را صدا زد و دیانا هل شد و گفت : اگر شما رو زود تر می دیدم ، حتما ستاره شناس می شدم و چون این دو گوی جادویی هر کسی رو عاشق دنیای اسمون شب می کرد !

پسر اول یهو با صدای بلند زد زیر خنده و اونجا بود که دیانا فهمید که چه گندی زده و خجالت زیاد ، دست دوستش رو گرفت و فرار کرد .

اما دیانا هیچ وقت نمی دونست که روزی ، قلب کوچولوش دلتنگ اهنگ دلنشین صدای خنده های اون به همراه باران می شود.
دختر پس از مدتی که از پسرا دور تر شدن ، مرسانا ایستاد و محکم زد به سر دیانا و گفت :
_خله! ، این چی بود گفتی !
+ واییی ، دیدی که چقدر پسره خوشتیپه! جون تو از دل انیمه ها در آمده؟
_ حالا خوبه خوبه ! خاک عالم به سرت ، دختره ی پسر ندیده ! بیا بریم دنبال کارامون.
درسته که مرسانا این گونه گفت اما نمی توانست تو ذهنش زیبایی پسرا را تحسین نکند ، اما اعتقاد داشت که رو دادن و تعریف کردن از پسرا ، باعث پرو تر شدن این جماعت می شود !
دو دختر وارد کتاب فروشی شدن و کتاب مورد نظرشون رو خریدن و دوباره مجبور شدن با این ازدحام، به سختی به خانه ی خود برگردن .