رمان در پرتویِ چشمانت پارت۵۹

با توقف ماشین نیم نگاهی به رهام خوابیده می اندازد و خطاب به سپهر می گوید:

– خیلی ممنون دستتون درد نکنه

سپهر با نگاهی از آینه به او جواب می دهد:

– خواهش می کنم آبجی شرمنده این مدت بخاطر ما اذیت شدین

لب می زند:

– اشکالی نداره خداحافظ

سپهر – خداحافظ

در ماشین را می بندد و به سمت در خانه می رود.
برای زدن دکمه آیفون تردید دارد اما با بسم اللهی، انگشت اشاره اش را روی دکمه طبقه شان می کوبد.

آرمان شوکه فقط خیره تصویر آیفون است!
دست لرزانش را بالا می آورد و گوشی را بر می دارد.

شکه لب می زند:

– آ…آتو

اسم را کامل نمی گوید و گوشی را می اندازد.
هول زده خود را به در حیاط می رساند.
ارمیا و زینب با دیدن تصویر آیفون شتاب زده به طرف در می روند و الهه خانوم سرش را به دیوار تکیه زده و با بچه روی پایش خوابیده است.

با سروصدای ایجاد شده کم کم چشم باز می کند.
خواب می بیند؟
نگاه هر دو در آنی پر اشک می شود.
آتوسا با دو زانو بر زمین می افتد.

زینب، دانیال را از روی پای الهه خانوم بر می دارد و با صورت پر از اشک شوق خیره به مادر و دختر رو به رویش می شود.

آقا فرهاد با خبر کسرا در مغازه را که دو روزی بیشتر نبود باز کرده همانطور رها می کند و سمت خانه می دود.

دخترش برگشته بود.
حتی اگر کل مغازه را خالی می کردند برایش اهمیتی نداشت!

دستپاچه در خانه را باز می کند و پله هارا یکی دوتا بالا می رود.

در به دیوار کوبیده می شود.

کسرا از هال صدا می زند:

– آتوسا!

خود را به اتاق می رساند و می گوید:

– بابات اومد

از آغوش مادر بیرون می آید.

نگاه لرزان پدر که به او می افتد نا خودآگاه پاهایش سست می شود، اما با همین حال خود را به پدر می رساند.

بغض دار زمزمه می کند:

– با..بابا؟

پدر با گرفتن دست به دیوار، نفس هایش به شماره می افتد.
چرا قلبش انقدر بی قرار می زد؟!

یکباره خود را به آغوش پدر می اندازد.
انگار چند سال گذشته بود که همه اینطور شکسته شده بودند!

هق زد و پدر را صدا کرد.

با تمام وجودش به پیراهن دختر چنگ انداخته بود، می خواست باورکند چیزی که می بیند، خواب و رویا نیست!

راست می گفتند دخترها بابایی اند!
وابستگی او به دخترش به مراتب از پسرانش بیشتر بود.

سر از روی سینه اش برداشت و پدر صورتش را بوسه باران می کرد.

حتی اگر خواب هم بود، دلش نمی خواست از این خواب بیدار شود.

دستی به گونه خیس دخترش کشید و لب زد:

– کجا بودی بابا؟
اذیتت که نکردن؟

سری به نفی تکان می دهد.

اشک های شور به دهانش راه پیدا کرده و کامش را مزه دار کرده بودند.

با صدای گرفته ای منقطع گفت:

– پور..پوریا..نمی …نمی ذاشت..بیایم…رُ..رهام و سِ..سپهر ..نجاتم..دادن

انگار باز این دو سوپر من قهرمان بازی کرده بودند!

زینب در عرض چند دقیقه همه را از پیدا شدن آتوسا مطلع کرد، چیزی نگذشت که جمعیت عظیمی از دوست و فامیل به خانه شان ریختند.

آتوسا فقط توانست لباسش را عوض کند و نشست تا به سوالات یک یکشان پاسخ دهد.

خاله ناراحت سری تکان می دهد و لب می زند:

– الهی بمیرم دخترم خوبه جون سالم به در بردی خدا به آقا سپهر عمر بده اگه اون نبود که این ولیعهد آقا نریمان تورو میکشت!

ارمیا نفس عمیقی کشید و پر صدا بیرون داد.
اسم آن سه ملعون را نباید جلویش می آوردند!
آرمان مشغول بازی کردن با انگشتانش شد، تا یک وقت از دهانش در نرود و کل ماجرا را تعریف کند.

هرچند آتوسا این واکنش هارا به خوبی درک می کرد.

با مشت عاطفه به خود آمد.

– جانم؟

عاطفه با چشمانی پر شیطنت لب زد:

– با آقا رهام بودی دیگه؟

خودش را هزاران بار لعنت کرد که احساسش را به دخترخاله فاقد شعورش گفته!

ویشگونی از ران عاطفه گرفت که به جای آخ ، خنده آرامی کرد.

با نگاهی به بقیه و حواس پرتشان جواب داد:

– ببینم میتونی ضایعم کنی!

عاطفه – عزیزم نگران نباش از وقتی فهمیدم خونه آقا سپهری دیگه خیالم راحت شد مخصوصا وقتی فهمیدم رهامم هست

با حرص غرید:

– عاطفه!

عاطفه با انداختن ابروهایش به بالا، تکه پرتقالی درون دهانش می گذارد.

با دهان پر می گوید:

– ازین به بعد چیکاره ای؟

خیاری از ظرف آتوسا بر داشت و گفت:

– برم ریخت و قیافمو درست کنم بیافتم دنبال کارای دانشگاهم

خیار را داخل دهان می گذارد و شیرینی تری هم رویش می خورد.

بعد از رفتن مهمانان گوشی اش را به شارژ می زند، با حوله اش به داخل حمام می رود.

بعد از تقریبا یک ماه رفتن به یک حمام اساسی لازم بود!

از سر تا پا خودش را سابید، زینب با اعتراض به در کوبید و داد زد:

– آب رفتی دختر!

– دلتنگم شدی؟

زینب – نه بابا منتظرم بیای بیرون واسم تعریف کنی

انگار که چیزی یادش آمده باشد با هیجان ادامه داد:

– واسه ریحانه ام فردا عصر قرار خواستگار بیاد بچه داشت از ذوق پس می افتاد

هق هقی مصنوعی کرد و گفت:

– بدبخت نمیدونه وارد چه مصیبتی میشه باورکن اگه میدونستم این شازده چه شمریه زنش نمی شدم!

صدای فریاد ارمیا بلند می شود و زینب با غرغر جیغ می زند:

– آب داغه خب چرا رفتی دسشویی؟
شوهر نفهمم عذابه!