رمان انتقام خون پارت ۲۷

هوف کلافه‌ای کشیدم

_وای خاله تروخدا انقدر اینور اونور نرو سرگیجه گرفتم بخدا

نگاه چپ‌چپی به سمتم می‌اندازد و درحالی که ظرف میوه را بر روی میز میگذارد غر می‌زند

خاله_عین تو بیخیال باشم خوبه؟…‌………..‌مثلا دارن میان خاستگاری خانم،من از تو بیشتر استرس دارم والا

لحن پر حرصش به خنده‌ میاندازدم

با خنده به سمتش میروم و بوسه محکمی بر روی گونه تپلش مینشانم

_من قربونت برم آنقدر حرص نخور پیر میشی آقا مرتضی ناراحت میشه‌ها

ضربه آرامی به شانه‌ام می‌زند و می‌گوید

خاله_خب‌حالا کم زبون بریز بچه…………..

دستش را پشت شانه‌ می‌گذارد و مرا به سمت پله‌ها هول میدهد

خاله_بیا برو آماده‌شو الان میرسن تو هنوز آماده نیستی

با خنده چشمی می‌گویم و از پله‌ها بالا میروم

به سمت اتاقم میروم

وارد میشوم و به سمت میز آرایشم میروم

بر روی صندلی میز مینشینم و نگاهی به چخره‌ام می‌اندازم

به جز مادر آرمان کسی از باردار بودنم خبر ندارد و قرار است کسی هم خبردار نشود

تنها شانسی که در این مدت داشته‌ام این است که به بو حساسیت ندارم و کسی چیزی نفهمیده است

لوازم آرایشم را بر روی میز میچینم و شروع به آرایش کردن میکنم

میکاپ لایتی بر روی صورتم مینشانم و موهایم را از بالا محکم میبندم

از جایم بلند می‌شوم و به سمت کمدم میروم

لباس‌‌هایم را با کت و شلوار مشکی که شلوارش دمپا‌است عوض میکنم

شال سفیدم را بر روی موهایم می‌اندازم و کفش‌های پاشنه بلند سفیدم را میپوشم

جلوی اینه می‌ایستم

نیم ست نقره‌ام را می‌اندازم و ساعت بند استیلم را دور مچم میبندم

کمی عطر به خودم میزنم و با شنیدن صدای زنگ در از اتاق خارج میشوم

پله‌ها را آرام پایین میروم و اولین نفر امیر،پسر خاله مهتاب را میبینم را می‌بینم

_سلام خوبی؟

با دیدن من ابروهایش را بالا می‌فرستد و با شیطنت می‌گوید

امیر_اوهو……………آقا دوماد امشب رودل میکنه‌ها…………………..تا شب عروسی از کمر درد…………

مهلت ادامه دادن به او نمی‌دهم و با کوسن مبل محکم به سرش میکوبم و جیغ میکشم

_ساکت شو بی‌شعور

صدای خنده‌اش بلند می‌شود و دستی بین موهایش می‌کشد

امیر_نکن سلیطه خانم………….موهامو صفا دادم خراب میشه

کوسن را کناری می‌اندازم و ادایش را درمیاورم که سری به تأسف تکان می‌دهد

امیر_داری شوهر میکنی اما بازم آدم نمیشی……………اون بدبخت قراره چی بکشه از دست تو

خودم را کنارش بر روی مبل رها میکنم و می‌گویم

_آره یکی تو بدبختی یکی اون

با صدای زنگ خانه به بحثمان پایان میدهیم

عمو مرتضی در را باز می‌کند و هرچهار نفرمان برای استقبال به سمت ورودی می‌رویم

اول فرشته خانم

بعد سرهنگ

بعد پسر جوانی که چندباری جلوی دانشگاه دیده بودمش و می‌دانستم که دنبالم است

و در آخر هم آرمان به همراه دست گل بزرگی وارد می‌شوند

روبه‌روی من می‌ایستد و گل را به سمتم می‌گیرد

سرم را پایین می‌اندازم و گل را از دستش میگیرم

همه به سمت پذیرایی می‌روند و من به سمت آشپزخانه میروم

نزدیک به نیم ساعتی به گفت و گو‌های معمولی میگذرد و بعد با صدای عمو مرتضی از جایم بلند می‌شوم

مرتضی_هلما دخترم چایی رو بیار

داخل فنجان‌هایی که خاله از قبل آماده کرده است چای میریزم و پس از درست کردن شالم سینی را برمیدارم و از آشپزخانه خارج میشوم

چایی را اول برای فرشته خانم و سرهنگ می‌گیرم و بعد برای پسری که احتمال میدهم برادر آرمان باشد

و در آخر هم برای خود آرمان

آن کت و شلوار مشکی عجیب بر تنش نشسته‌است و هیکل بی‌نقصش را به خوبی قاب گرفته‌است

بعد از تعارف کردن جای به همه بر روی مبل تک‌نفره‌ای جای میگیرم

سنگینی نگاه آن مرد مرموز اذیتم می‌کند که فرشته خانم با حرفش نجاتم میدهد

فرشته_اگه اجازه بدید این دوتا جوون برن باهم حرفاشون رو بزنن

بعد از موافقت خاله و عمو مرتضی از جایم بلند می‌شوم و نگاهی به آرمان می‌اندازم

اخم‌هایش به شدت درهم است و دیگر از آن لبخند خبری نیست

با اجازه کوتاهی میگوییم و همراه هم به سمت یکی از اتاق های طبقه پایین می‌رویم

در را باز میکنم و کناری می‌ایستم تا اول او وارد شود

مثلا به احترام مهمان بودنش

او بر روی یکی از مبل‌های داخل اتاق می‌نشیند و من هم بر روی صندلی راک گوشه اتاق مینشینم

همچنان اخم‌هایش درهم است

_آرمان؟

گویی صدایم را نمی‌شنود که هیچ ری‌اکشنی نشان نمی‌دهد

اینبار کمی بلند تر صدایش میزنم

_آرمان

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

آرمان

نگاه خیره آرمین بر روی هلما خونم را جوش آورده‌ است

من هزاربار به مامان گفتم به او چیزی نگوییم اما او اسرار داشت که برادرم باید حضور داشته باشد

با صدای هلما دست از فکر و خیال برمیدارم و نگاهم را به چهره آرایش کرده‌اش میدهم

انرژی؟😜

https://telegram.me/BChatsBot?start=sc-GxiIvtl5TE
بچه ها این لینک ناشناس منه برای تلگرامه
اگر نقدی،انتقادی دارید میتونید توی ناشناس برام بفرستید🥰