رمان شاه دل پارت 49

صدای زنگ خانه باعث شد از خواب شیرین و دلچسبش دل بکند

خمیازه ای کشید و از جایش بلند شد
یکی دو ساعتی استراحت کرده بود

روسری اش را درست کرد و در را باز کرد.

حاجی بود و دکتر کیوان.
همان طور که کنار می‌رفت با لبخند کوتاهی که به سختی نقش لب هایش شده بود گفت:

-سلام خوش اومدین

سلام کوتاهی زمزمه کردند و وارد خانه شدند
حاجی اطراف را نگاه کرد و روبه افرا گفت:

-پس کیوان کجاست

-خوابیده الان بیدارش میکنم

با دست به کاناپه اشاره کرد و گفت:

-بشینید الان صداش میزنم

وارد اتاق شد و درحالی که کیوان را بیدار میکرد با خودش فکر کرد که حاجی این روز ها چقدر شکسته شده است!

چند دقیقه بعد همراه کیوان از اتاق بیرون رفتند
کیوان به آرامی سلامی داد و روبه‌ رویشان جا گرفت

درکش می‌کردند!
اینکه هیچ حال و حوصله ای نداشته باشد کاملا قابل درک بود
به خصوص برای پدرش.

بی توجه به آنها که سعی داشتند حرف بزنند وارد آشپزخانه شد

لیوان های کمر باریک را که از قبل داخل سینی چیده بود پر از چایی کرد و برگشت.

بدون هیچ گونه تعارفی سینی را روی میز گذاشت و کنار کیوان نشست

شاید او هم کنجکاو بود برای حرف های دکتر.
شاید دکتر هم منتظر افرا بود!

-خوب بگو ببینم پسر جان حالت چطوره؟

کیوان به آرام ترین حد ممکن جواب داد:

-حالم خوبه و مشکلی هم نیست

لحن سرد کیوان بود یا هر چیز دیگری که باعث شد دکتر برای چند دقیقه سکوت کند

کمی از چایی اش را خورد سپس روبه هر دوی آنها گفت:

-خب شما عروس دوماد کی قراره بچه دار بشین؟

افرا سرخ شد و کیوان اخم کرد

-فکر نمیکنید این موضوع به خود ما مربوط باشه دکتر؟

با همان مهربانی همیشگی اش خندید و گفت:

-چرا کاملا به شما مربوطه پسرم اما الان در شرایطی نیستین که بتونید تصمیم بگیرید ولی من به عنوان دکتر فکر میکنم قطعا باید ی بچه وارد زندگیتون بشه
مطمئن باش کمی از مشکلاتتون حل میشه

نگاهش را روی افرا چرخاند و گفت:

-مگه نه دخترم؟

تایید افرا را میخواست؟!
او دکتر بود و بی شک صلاح آنها را میخواست
شاید زندگی‌شان شیرین تر میشد

شاید فشار های روحی کیوان از دوشش برداشته میشد!
با کمی تعلل جواب داد:

-درسته

کیوان با بهت در چشم های افرا خیره شد و آرام زیر لب زمزمه کرد:

-توام که تو جبهه ی اونایی

لبخندی روی لب هایش نقش بست!
کدام جبهه؟!

-مطمئن باش ما صلاح تو رو می‌خوایم پسرم

حاجی تمام مدت سکوت کرده بود و با لیوان چایی اش ور میرفت

مسئله ی بچه برایش هیچ اهمیتی نداشت
شاید اگر افرا بخواهد او هم سکوت کند

حقیقتا این روز ها هیچ چیز برایش مهم نیست
شاید تنها یک لبخند از سوی افرا کافی باشد!

سرش را تکان داد و روبه دکتر گفت:

-میشه رو حرفات فکر کرد

دکتر لبخند زد
حاجی تعجب کرد و افرا فکر کرد شاید دروغ میگوید!

بدون اینکه هیچ حرف اضافه ای بزند از روی مبل بلند شد و گفت:

-ما دیگه مزاحمتون نمیشیم

اصرار هایشان برای ماندن انها بی تاثیر بود
هر دو بعد از خداحافظی کوتاه از خانه خارج شدند.

افرا سینی چای را از روی میز برداشت که کیوان سری گفت:

– بشین میخوام حرف بزنم

به سینی داخل دستش اشاره کرد و گفت:

-بشورم میام سری

شاید میخواست با خودش کنار بیاید!

همین که وارد آشپزخانه شد صدای زنگ در بلند شد
با تعجب نگاهی به کیوان انداخت و گفت:

– شاید چیزی جا گذاشتن

شانه ای بالا انداخت و گفت:

– نمی‌دونم شاید

به طرف در رفت و با فکر اینکه پدرش باشد در را باز کرد اما با دیدن پسر بچه ای کوچک تعجب کرد

با همان چشم های متعجبش گفت:

-بفرمائید

لحنش چرا مهربان بود؟!
شاید دکتر راست میگفت!

پسر بچه پاکتی سمتش گرفت و گفت:

-ی آقایی گفت بدم به شما اینو

تا پاکت را از دستش گرفت بدون معطلی از دیدش محو شد

متعجب در را بست و بلند گفت:

-انگاری ی نامه داریم!

افرا بی خیال لیوان ها به سمتش رفت و گفت:

-از طرف؟

-نمیدونم

همان جا کنار در روی زمین نشست و گفت:

-باید ببینیم کیه دیگه

پاکت را پاره کرد و نامه را از داخلش بیرون کشید
با کنجکاوی برگه را باز کرد و مشغول خواندن شد.

اما کاش هرگز نمیخواند!

“سلام پسر حاجی
حالت خوبه دیگه؟
به هر حال امیدوارم که خوب باشی
راستی بازم بهت تسلیت میگم مرگ خواهرتو!

احتمالا زمانی این نامه به دستت برسه که دیگه من نباشم
به حاجی سلامم رو برسون و تاکید کن که مرگ‌ آناهیتا فقط یک اتفاق بود
فقط یک اتفاق!

درست مثل مرگ پدرم که به قول حاجی یک اتفاق بود.

دلم برات تنگ میشه برادر!

.حسین. ”

با بهت نامه را زمین گذاشت و زمزمه کرد:

-قطعا ی شوخی بی مزه اس

از جایش بلند شد و خودش را کنار پنجره رساند:

-امکان نداره

صدای افرا را که در کنارش ایستاده بود را هم نمیشنید تنها با خودش زمزمه میکرد:

-نمیتونه حقیقت باشه!

حقیقت بود!
حقیقت تلخ و غیر قابل انکار.
دلتنگی اش هم با طعنه بود!
شاید هیچ چیز از نامه اش را نمی‌فهمید.
هیچ چیز!

…….
این پارت ر‌و زودتر دادم و کوتاه هم نیست
پس اگر حمایت نکنید واقعا ناراحت میشم
کامنت فراموش نشه!!

اگر ویو تا فردا به ۷۰۰‌برسه پارت داریم