رمان انتقام خون پارت ۱۰

راوی

از اداره بیرون می‌زند و به سمت عمارت می‌راند

دل‌نگرانی عجیبی دارد و بیقرار رسیدن به آنجاست

درون عمارت دخترک بیهوش را به زیر زمین میبرند

رایان به دونفری که او را به آنجا بردند اشاره می‌زند و آنها دخترک را به صندلی می‌بندند

مرد پوزخندی به حال دخترک می‌زد با صدای سرد و محکمی می‌گوید

رایان_بیدارش کنید

یکی از محافظ‌ها قدمی جلو می‌رود و با برداشتن پارچ آب سرد از روی میز آن را بی مهابا بر روی دخترک می‌پاشد

دخترک با حس سرمای شدیدی پلک‌هایش را با وحشت باز می‌کند و جیغ خفیفی می‌کشد

محافط ها بیرون می‌روند و دخترک با نفس نفس تکانی می‌خورد

هلما_دیوونه شدی؟بیا دستام رو باز کن

با همان پوزخند نفرت‌انگیز جلو می‌رود و روبه‌روی دخترک زانو خم می‌کند

موهای بخش شده بر روی صورتش را آرام کنار می‌زند و با لحنی که ترس بر تن دخترک می‌اندازد می‌گوید

رایان_خیلی بازیگر خوبی هستی……..اگه آمارت رو بهم نمیدادن عمراً بهت شک میکردم که ماموری

نفس در سینه دخترک می‌شکند اما سریع خود را جمع و جور می‌کند

هلما_چرا چرت و پرت میگی……………من اگه مامور بودم تو الان داشتی آب خنک میخوردی…..

به سمت صندلی‌ای که کمی آن‌طرف‌تر هست می‌رود و بر روی آن می‌نشیند

در حالی که سیگاری آتش می‌زند می‌گوید

رایان_هلما بودی دیگه؟……………..

پک عمیقی به سیگار درون دستش می‌زند و می‌گوید

رایان_دختر سرهنگ خسروشاهی………………مرگ خواهرت و شوهرش کم بود؟………………دختر کوچولوش الان مامان صدات میکنه نه؟

دیگه هیچ راهی برای انکار ندارد

او همه‌چیز را می‌داند و انکار کردن همه چیز را بدتر می‌کند

در سکوت و با مردمک‌های لرزان نگاهش می‌کند

رایان مجدد از جایش بلند می‌شود

با قدم‌های آرام به سمت دخترک می‌رود

بالای سرش می‌ایستد و خیره به چشمان ترسیده دخترک آتش سیگارش را بر روی شانه‌اش خاموش می‌کند و از صدای جیغ دردناک دخترک لذت می‌برد

اشک‌هایش بر روی گونه‌اش می‌ریزند اما قدرت هیچ حرفی را ندارد

درد وحشتناکی در شانه‌اش پیچیده‌ است و آن در تمام بدنش پخش می‌شود

رایان دستش را عقب میکشد و خیره به چشمان بارانی دخترک می‌گوید

رایان_بلایی سرت میارم که آرزوی مرگ کنی

و از زیر زمین بیرون می‌رود

بعد از بالا رفتن از پله‌ها روبه چند نفر از محافط‌ها می‌گوید

رایان_یه پذیرایی درست و حسابی ازش کنید…………..فقط نمیره

با قدم های بلند به سمت عمارت می‌روند

درون شهر آرمان در ترافیک وحشتناکی گیر کرده‌است و نگرانی‌اش هر لحظه بیشتر می‌شود

یک ساعت بعد از ترافیک بیرون می‌آید و با سرعت به سمت لواسان می‌رود

بعد از مدتی طولانی ماشین را جلوی درب آهنی بزرگ پارک می‌کند و پیاده می‌شود

پشت در می‌ایستد و بعد از چند نفس عمیق و با زدن نقاب خونسردی بر چهره‌اش وارد باغ می‌شود

با قدم های بلند به سمت عمارت می‌رود و با وارد شدنش یک راست به سمت پله‌ها می‌رود

پله‌ها را دوتا یکی طی می‌کند و پشت در اتاق هلما می‌ایستد

چند تقه کوتاه به در می‌زند و آرام وارد میشود

با دیدن اتاق خالی نگرانی‌اش بیشتر می‌شود

در اتاق را می‌بندد و برای شک نکردن بقیه آرام از پله‌ها پایین می‌رود

درحالی که پله‌های آخر را طی می‌کند رو به رایان که بر روی مبل‌ها مشغول سیگار کشیدن و قهوه نوشیدن است می‌گوید

آرمان_رکسانا رو ندیدی؟

حواسش جمع است که اسم را اشتباه نگوید

اما رایان پوزخندی بر لب می‌نشاند و می‌گوید

رایان_اسم اصلیش هلماست

نفس در سینه مرد پیش رویش گره می‌خورد

با قدم هایی سست به او نزدیک می‌شود و روبهرویش می‌ایستد

آرمان_یعنی چی؟

رایان با بیخیالی بر روی مبل لم میدهد و پک عمیقی به سیگار درون دستش می‌زند و می‌گوید

رایان_یعنی دختره ماموره…………نفوذیه

سعی می‌کند آرامش خود را حفظ کند اما نمی‌تواند با آشوبی که در دلش برپا شده‌است مقابله کند

آرام بر روی یک از مبل‌ها می‌نشیند و با سکوت نسبتا طولانی میگوید

آرمان_میخوای چیکار کنی باهاش؟

رایان سیگارش را درون جا سیگاری کریستال روی میز خاموش می‌کند

رایان_اول باید ببینم چقدر مدرک دست پلیسه،بعد یه کاری میکنم روزی صد بار آرزوی مرگ کنه

نظرتون راجب این پارت؟😉