رمان مائده…عروس خونبس پارت ۱۷

راوی:

پاهایش را بر زمین میکوبید…سر درد شدیدی گرفته بود

دکتر از اتاق مائده بیرون امد

به سمت دکتر قدم برداشت

_آقای دکتر؟ حالش چطوره؟

_چی بگم…
زخم هاش عفونت کردن

شرمنده سرش را پایین انداخت، چکار کرده بود با مائده؟!

_شما میدونستین؟!

_چیو؟!

_اینکه خانومتون ناراحت قلبی دارن!

ناراحت قلبی!؟
دکتر چه چه میگفت…

رنگ از صورتش پرید

_اوم….اره…میدونستم، یعنی بهم گفته بود

_درد هم داشتن؟

_نمیدونم…

_ناراحت قلبی شون برای الان نیست، مشخصه وقتی بچه هم بودن این مشکل رو داشتن!
من دیگه باید برم…

دکتر قدم هایش را سریع کرد و رفت

روی صندلی نشست…
تمام اتفاق های دیروز مثل یک فیلم از جلوی چشمانش رد میشدند…

فهمید، هیچ فرقی با سنگ ندارد!
قلبش مثل یک سنگ بود…
دستانش مثل یک تبر، ذره ذره جان مائده را میگرفتند…

چطور جواب خدا را میداد؟!

بلند شد و سمت اتاق مائده قدم برداشت
به آرامی دستگیره رو فشرد و داخل شد

مائده روی تخت دراز کشیده بود واز پنجره به بیرون نگاه میکرد
وقتی صدای در را شنید نگاهش را داد مهیار که وارد اتاق شده بود

نفس پر از دردش را بیرون فرستاد و رویش برگردانند
اصلا واسه چه امده بود؟
میخواست توی بیمارستان هم با کمربند کتکش بزند!؟

_مائده…

از درد زخم هایش، که عفونت کرده بودند….هیچ حرفی از دهانش خارج نمیشد!

_مائده نگام کن…
بخدا من ادم بدی نیستم!
من فقط اعصبانی شدم و نتونستم جلوی خودمو بگیرم
میدونی چقدر درد داره که یه پسر غریبه بهت بگه عشق زنته؟!

_درمورد محمد درست حرف بزن…
محمد من غریبه نیست!
بعدشم
مگه من زنتم که اینجوری میگی؟!
مگه تو خودت عاشق یکی دیگه نبودی؟؟ چیشد پس؟

و حالا نوبت به مائده رسیده بود تا خوردش کند…
حالا دور، دورِ مائده بود

_ببین مائده…

حرفش را قطع کرد

_دیگه اسممو نیار!

_اما…

_هیچی نگو اقای مهدوی
از این به بعد جلوت وایمیستم، جلوی خودت و خانوادت…جلوی همه!
اون مائده که تو سر خور بودو مظلوم بود، دیگه مرد!
دیگه قلبم برای هیچ کس نمیسوزه
منه خر رو بگو دلم برات میسوخت….!
دیگه قلبم جاشو با یه سنگ عوض میکنه اقای مهدوی!

نظرتون درمورد مائده و مهیار چیه؟!

دوستانی که میگن چرا پارت نمیزاری،ببینین
من دارم زحمت میکشم و پارت براتون میزارم، وقتی حمایت ها و کامنت هاتون رو میخونم…انرژی میگیرم!
دلم گرم میشه، پرقدرت تر ادامه میدم…
منتی نمیزارم، ولی خودتونو بزارین جای ماها
وقتی کسی بهت انرژی نده، یاحتی انتقادی از رمانت نکنه…خب معلومه دیگه انگیزه ای برای ادامه دادن نداری!
خیلی از نویسنده ها، وقتی از رمانشون انتقاد میکنی یا ایراد میگیری خیلی بهشون برمیخوره!
ولی من اینجوری نیستم، بقیه دوستامم که اینجا رمان میزارن اینطوری نیستن!
من خودم، وقتی رمان ارباب عمارت رو گذاشتم خیلی طرفدار داشت ولی یه چند نفرم بودن که دوست نداشتن و انتقاد میکردن…
من با احترام جوابشونو دادم
بالاخره باید درک اینو داشته باشیم که هرکی یه نظری داره….
از خواننده های خاموش سایت، ازتون خواهش میکنم بیایید یه نظری بدین و دل ماهارو شاد کنید تا انرژی داشته باشیم که بتونیم تا اخرش ادامه بدیم🥲🙏
انشالله فردا پارت مثل خون در رگ های من رو براتون میزارم قشنگا❤️☺️