نویسنده هایی که به مدت یک ماه پارت گذاری نکنن رمانشون از سایت حذف میشه

رمان قلب بنفش

رمان قلب بنفش پارت شصت و چهار

4.3
(18)

رمان قلب بنفش💜✨

#پارت_شصت و چهار

برای چندمین بار،سعی کرد برگردد اما تنها چیزی که از این انتظار بی پایان و هولناک نصیبش شد،بیرون ماندن بود…

قلبش در سینه مچاله شده بود و هوایی برای تنفس نداشت…

عشقش آن جا،روی تخت بیمارستان افتاده بود و او این جا،هر لحظه بی قرارش بود‌…

جانش آتش میگرفت‌..‌.

وجودش میسوخت و خاکستر می شد‌‌‌‌…

این چه شبی بود که برایش صبحی نداشت‌…

حالا،او در خود جهنم بود و بهشتش چشم بسته در خواب‌‌‌…

اضطراب ثانیه ای دست از سرش بر نمی داشت…

زندگی او حالا جایی  بین آسمان و زمین معلق بود‌‌…

بغض مردانه اش شکسته شد‌..‌.

شانه هایش لرزیدند‌…

پس خدا کجا بود؟!

اصلا وجود داشت؟!

این انتقام خوبی نبود…

امتحان خوبی نبود…

خدا نباید دست روی نقطه ضعفش می‌گذاشت…

مگر نمی دانست او دار و ندارش است؟!

هر بلایی سر خودش می آمد‌‌،مهم نبود…

اما یک تار مو از سر عشقش کم می شد،تا آخرین ذره ی جانش از تن می رفت…

قدر یک دنیا پر بود….

با نفس هایی سنگین و

چشمانی اشک بار خیره به صفحه موبایل شد‌‌‌…

بغض آسمان هم به حالشان شکست…

نگاهش قفل عکس شد.‌..

فقط همان نگاه کافی بود تا تمام لحظات برایش از اول تا آخر تداعی شوند…

آن دو تیله ی دلبر سبز که از شدت خنده جمع شده بودند…

چال روی گونه اش،که او را دیوانه می کرد…

زمانی که اینطور می خندید…

با دستش موهایش را از روی عکس نوازش میکرد‌…

آره!حالا او بود که مجنون بود…

مجنونی که جز لیلی خانه ای ندارد.‌..

کسی که از هر ثانیه نفس کشیدن بدون لیلی اش می ترسید…

موهای فرفری اش،که دلش را زندانی کردند لای پیچ و خم شان…

چقدر دلتنگ پیچیدن صدای لطیف اش در گوشش بود…

موقعی که اسمش را صدا میزد.‌..

جوری که هیچکس در دنیا نمی توانست او را مثل تیدا صدا کند…

فقط با آرتا گفتن های او بود که دلش میلرزید…

نگاهش را به لبخند دلربایش داد‌…

با صدایی خش دار لب زد

_جان!جانم عشقم…دردت به قلبم بزنه…

نفهمید که چطور قطره های اشک،

یکی پس از دیگری فرود می آمدند‌…

این همان مرد مغرور بود که هیچ کس و هیچ چیز در دنیا اشکش را در نمی آورد‌‌‌…

بوسه ای روی عکس زد و آن را روی سینه اش چسباند…

یاد خاطره هایشان می افتاد…

متر کردن خیابان ها زیر باران…

شیرین زبانی هایش…

جواب دل تنگش را چه می داد؟!

میمرد…

جانش فدای یک بار دیگر خندیدنش…

آسمان ابری و تاریک…

مثل دل او‌…

انگار که آسمان هم مثل او ستاره اش را گم کرده بود…

چند بار فریاد می کشید؟!

پشت کدام ابر را می گشت برای دیدار دوباره؟!

مگر به جز او با کسی کاری داشت؟!

مگر امید و انگیزه ای برای تپیدن قلبش بود…

پس این ستاره کجا چمدان سفر بسته بود؟!

کجا میخواست برود و دیوانه را به حال خود رها کند…

کار قلبش بدون او تمام بود!برای همیشه…تا ابد…

با حسرت دنبال چیزی می گشت…

چیزی که خیلی وقت بود آن را گم کرده بود…

پشت همان ابرها…

پشت ابرهایی که زندگی اش را دزدیدند…

“قدم قدم…

پا به پات همه شهر رو قدم زدم…

زیر بارون تو خیابون بدون چتر…

چه حالی داشت با تو قدم زدن…

یادته؟یادته میگفتی ماهم

تو شب تیره ات…

تو همیشه قلبت…

واسه من می رفت…

*عاشقتم ها!*

همیشه واسم…

تنگ میشه دلت‌…

خب حالا من اینجام!

میبینی کی رفت…

*هیچوقت نمیرم من!تا ابد جام همین جاست؛پیش خودت!*

آی ستاره!

آی ستاره!

پشت کدوم ابری؟

بیا که کار…

قلب بیچاره نباشی تمومه!

بیا که نیستی داره بارون میباره…

آی ستاره!

آی ستاره!

این ماه طفلی…

جز تو کی رو داره؟

*همه کس منی تو…*

نزدیک تر از تو بهش مگه کی هست؟

جز تو با کی تو بارون خاطره داره؟

رو زمین همراه تو بودم و الان…

آسمون شهر رو دنبالت میگردم…

تا میام پیدات کنم میرسن ابرا…

خدا میدونه که چند بار گمت کردم…

من که جز تو با کسی کاری ندارم…

نیستی انگیزه واسه کاری ندارم…

من میریزم تو خودم دردام رو نیستی…

به جز تو گوش شنوایی ندارم…”

×فلش بک×

خیره به تیدای کلافه شد‌…

باورش نمی شد!

درست عین دختر بچه های چهار پنج ساله ی تخس شده بود…

حتی عصبانیتش هم انقدر جذاب بود‌‌…

جلو رفت و روبرویش ایستاد…

_عصبانی میشی خوردنی تر میشی ها!

با حرص جیغی زد و پایش را بر زمین کوبید…

قهقهه ای زد و با عشق در آغوشش کشید…

این رفتارهایش بود که دلش را از جا می کند…

این خاص بودن ها…

بادی وزید و فرفری هایش را در هوا پریشان کرد…

لپش را آرام کشید…

_حالا چی انقدر تیدا خانم ما رو ناراحت کرده؟!بگو بینم…

با چشم به موج های ناآرام دریا اشاره کرد…

هر چیزی که با چوب روی شن ها می‌نوشت را آب با خود می‌برد…

شاید مسخره به نظر می رسید اما این کار حس خوبی بهش میداد‌‌…

اما وقتی که موج آن را می‌برد و نمیذاشت کار نیمه تمامش را به سرانجام برساند،اعصابش به هم می‌ریخت…

نگاهش به قلبی افتاد که موج نصف آن را خراب کرده بود…

چشمان آرتا گرد شد…

پس این دخترک را عصبی کرده بود…

او را از آغوشش بیرون آورد و بوسه ی نرمی روی سرش زد…

تکه چوب را از دستش کشید و از آب دور شد…

به سمت صخره ای گام برداشت‌…

تیدا متعجب مسیر رفتنش را نگاه کرد‌…

چه در ذهنش می گذشت؟!

رفت و کنارش ایستاد…

_چی کار داری میکنی؟!

_هیش!

چوب را روی شن ها کشید…

شروع به نوشتن کرد…

“تیدا”

کنار آن قلبی کشید…

چوب را گوشه ای پرت کرد…

آفتاب در چشمان تیدا میزد‌‌…

دستش را به حالت سایه بان جلو آورد و جلوی نور را روی صورتش گرفت…

خيره به چشمان شگفت زده و براقش زمزمه کرد

_اینجا دیگه پاک نمیشه!

××××××××

کاش اسمت را بالاتر می نوشتم…

نقطه ای امن…

روی ساحل قلبم…

جایی که هیچ موجی تو را از من نگیرد‌‌‌…

یا بالاتر از آن…

نقطه ای آرام در حوالی آسمان قلبم…

جایی که پشت هیچ ابر خاکستری،

تو را گم نکنم…

××××××××

سلاااام!پارت جدید تقدیم نگاه های مهربونتون❤

منتظر کامنت های قشنگ و نظرات پر انرژیتون هستم عزیزان😍

ارادت👋🏻

به این رمان امتیاز بدهید

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیاز 4.3 / 5. شمارش آرا : 18

تا الان رای نیامده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.

نمایش بیشتر

Newshaaa ♡

نویسنده رمان قلب بنفش:)💜🙃
اشتراک در
اطلاع از
guest
27 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
لیلا ✍️
11 ماه قبل

خدا لعنتت نکنه نیوش، یعنی صبح جمعه باید من بغض کنم هان؟🤒😭 انقدر خوب احساسات آرتا رو نشون دادی که قشنگ درد قلبش رو حس کردم

فقط یه پیشنهاد هر جمله رو از هم فاصله نده مثل این 👇

دستش را به حالت سایه بان جلو آورد و جلوی نور را روی صورتش گرفت…

خيره به چشمان شگفت زده و براقش زمزمه کرد

بیش از حد این روند نوشتاری رو تکرار کنی مخاطب حس میکنه داره شعر میخونه نه رمان نیاز نیست همه رو از هم جدا بنویسی امیدوارم ناراحت نشی یه کمک دوستانه بود☺

لیلا ✍️
پاسخ به  Newshaaa ♡
11 ماه قبل


امروز به حسابت میرسم حالا ببین😂

saeid ..
11 ماه قبل

دلم برای آرتا خیلی سوخت 🥺
آهنگی که گذاشته بودی چقدر به متن میومد و بیشتر غمیگنش میکرد!

عالی بود

مائده بالانی
11 ماه قبل

حمایت گلم ❤️❤️❤️

𝐸 𝒹𝒶
11 ماه قبل

اخه چراااا اشکمو در میاریینن😕💔
گشنگ وووو اشک درارر بود نیوشا ژونم خسته نباشی❤

Fateme
11 ماه قبل

ای خدا لعنتت نکنه نیوشا من بغض کردمممم
خیلی قشنگ مینویسی تو دختررر عالی بودد

camellia
camellia
11 ماه قبل

خوب بود.احساسی و غمناک و البته دردناک 🤕و کم.بیشترش شعر و غزل بود که🙈😒😔

camellia
camellia
پاسخ به  Newshaaa ♡
11 ماه قبل

نههه به خدا.نگفتم که دوست نداشتم.😔اتفاقا خیلی هم دوست دارم این رمان رو خانوم😍این چه حرفیه.در این که با عشق نوشتید که شکی نیست,واگر نه نمیگزاشتی که ما بخونیم,اجباری که در کار نیست.منظورم این بود که دوست داشتم بیشتر داستان جلو بره🤗

camellia
camellia
پاسخ به  Newshaaa ♡
11 ماه قبل

بی صبرانه منتظرم.😘

𝒮𝒾𝒮𝒾 ‌
11 ماه قبل

وییییییییییییییی آرتا🥺🥺
خیلی قشنگ بود خسته نباشی عزیزدلم🫂💟

𝑖𝑟𝑒𝑛𝑒 ‌
11 ماه قبل

خسته نباشییی عالی بود🥺❤️‍🩹

Ghazale hamdi
11 ماه قبل

الهی بمیرم🥺😥😭
اشکم درومد 😭😭😭
آخه این چه کاریه😥
دلم واسش سوخت🥺🥺🥺
درسته ازش خوشم نمیاد اما آنقدر عذاب هم حقش نیست😥😥
من این آهنگ رو خیلی دوس دارم خیلی جای خوبی ازش استفاده کردی🥺✨️
عالی بود نیوشییییی🤍🥰✨️

نسرین احمدی
نسرین احمدی
11 ماه قبل

خیلی خیلی قشنگ بود نیوشا جان ❤️

camellia
camellia
10 ماه قبل

امروز هم پارت نداریم?!💔😔

دکمه بازگشت به بالا
27
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x