رمان کاوه part5

در همان آدرسی که گفت توقف کرده بودیم اما خبری از آنها نبود

_ ساعت چنده ؟

متین _ دو و ده دقیقه

_ زنگ بزن بگو‌ گمشن دیگه

متین _ الان اونا سوارن ما پیاده بزار خرمون از پل رد بشه …کاوه؟

_ ها؟

متین _ میبینی اونو؟

_ نور ماشینه فک‌کنم

متین _ خودشونن

_ مطمئنی ؟

متین _ آره ببین هاکان پشت فرمونه

_ پیرخرفتم هست

متین _ برو پایین

_ اونا پولارو دزدیدن من باید پیاده شم برم پیشوازش؟

متین _ جان من خراب نکن بیا پایین

به اجبار از روی موتور پایین آمدم کاسکت را از روی سرم برداشتم و با فشار دست متین چند قدم جلو رفتم

هاکان پیاده شد سمتم آمد و دستش را دراز کرد که دست ندادم

_ به نامرد جماعت دست نمیدم

هاکان _ بخوای اینجوری باشی ت همکاریمون دچار مشکل میشیم

_ همکارم بشیم من میرم جایی که تو نباشی

هاکان _ زیر دست منی چه بخوای چه نخوای منو میبینی؟

_ به آقاتون میگم من از کوهان خوشم نمیاد عوض کنه

هاکان _ کوهان نه و هاکان بعدشم تصمیم گیرنده دایی نیست خودمم

_ زیاد بالا می پری؟

هاکان _ چی؟

_ همکارشیم میفهمی

هاکان _ قراردادو امضا کردی پولاتو میبری برو بیار

متین _ من ؟

هاکان _ آره تو

متین _ ..باشه

رفت و بعد از چند دقیقه با ساک پول برگشت

متین _ شمردم درسته بیا امضا کن

برگه را گرفتم

_ خودکار داری ؟

هاکان _ تو ماشین خودکار هس

دوباره متین رفت و خودکار آورد
متین را برگرداندم روی کتفش برگه را گذاشتم

همانطور که که پشت متین بودم اسلحه را آرام درآوردم انگشت اشاره ام را به متین زدم تا حواسش باشد دستکش هایم مانع میشد تا خودکار را درست بگیرم

هاکان _ چیکار میکنی زودباش

جمله اش تمام شد که ماشین های پلیس دور تا دورمان را پرکردند
افسرها و سیاهپوشانی پیاده شدند و هاکان تا قبل از بسته شدن حلقه محاصره فرار کرد

متین _ بهت تسلیت میگم دو کیلو موادم سوغاتی گذاشتن تو ساک

برگه در دستم مچاله شد

پلیس ها من و متین را دستبند زده داخل ماشین بردند و راه افتادند