رمان به کدامین گناه .مقدمه.

امروز قبل از رفتنم همه را نفرین میکنم

آهی میکشم که دامن گیر همه یتان شود

هیچ کس دلش به حالم نسوخت زمانی که بیگناه
احساساتم، امیدم و آرزو هایم را دار زدند؟

من میروم و شما می‌مانید با خدایی که شاهد ستم هایتان بوده؛شما می‌مانید
با خدایی که قول داده بعد از من حقم را بگیرد

-بعد از مرگم هرگز نگویید دوستش داشتیم و عاشقش بودیم  که عشق حرمت‌ دارد
-نگویید حیف بود؛ که گل زندگانی ام را خودتان در غُنچگی پر پر کردید

فرشته را کشتید بی آنکه بدانید پرواز فرشته ها هر بهشتی را جهنم می‌سازد

شروع رمان از ۳۰ام