رمان مثل خون در رگ های من پارت ۳۷

فلش بک:

(هیراد)

من مجبور شدم بخاطر کارم، تن بدم به چیزی که دوست ندارم!
چطوری باید به رزا میگفتم؟
از اولم با شغلم مخالف بود…حالا اگه میفهمید من بخاطر کارم یکی رو صیغه کردم…قیامت برپا میکرد!

من اون دختر رو برای ۲ ماه صیغه کرده بودم

این روزا خیلی کلافه بودم، حوصله ی هیچیو نداشتم…نه خودم، نه رزا، نه هیچ کسه دیگه…
دلم میخواست برای یک روزم که شده به هیچ چیز فکر نکنم و غصه ی هیچ چیزیو نخورم…نگران فردای خودم نباشم، نگران کارای خودم نباشم، نگران….

من از اولم به رزا گفته بودم بچه نمیخوام…بهش گفتم قرص بخور، جلوگیری کن…
گوش نکرد!
اخر به خواسته ی خودش رسید…
حالا بچه من چند ماه دیگه بدنیا می اومد!

پدر شدن خیلی حس خوبیه…
بهترین حس دنیاست…اینکه یکی صدات کنه بابا!

ولی بابا شدن لیاقت میخواست…هرکسی نمیتونه بابای خوبی برای بچش باشه، من میتونستم؟
من میتونستم برای بچم پدری کنم؟

نمیدونم….
من تکلیفم با خودمم روشن نیست، خیلی پشیمونم از اینکه ازدواج کردم…

نه اینکه رزا بد باشه…نه
من شرایطش رو نداشتم…
مطمئنم هنوز اون سیلی رو یادش نرفته…

زنم حامله بود و من بهش سیلی زدم!

کاش دستم میشکست…
به روم نمی اورد…ولی اونم انگار فقط بخاطر ایسان داشت باهام زندگی میکرد…
نه فقط رزا
حتی خودم!
منم بخاطر ایسان باهاش خوب شدم و سعی میکنم دلشو نشکنم…

بابا شدن لیاقت میخواست که من اون لیاقت رو نداشتم….
من حتی شوهره خوبی برای زنمم نبودم!

منی که یه روز به رزا میگفتم مگه مرد روی زنش دست بلند میکنه؟!

پوزخند نشست روی لبهام…

بهتر بود درمورد صیغه نامه چیزی به رزا نگم…دکتر بهش استراحت مطلق داده بود و این خبر براش مثل سم بود!
برای حال خودشم که شده نباید بگم…
بعد از اینکه همه چی تموم شد و بچه بدنیا اومد، همه چیو مو به مو به رزا میگم…

ماشینو توی پارکینگ گذاشتم و اومدم داخل خونه

هیراد_سلام…رزا کجایی؟

رزا از بالای پله ها داشت می اومد پایین
_سلام عزیزم…خسته نباشی

هیراد_ممنون…
خوبی؟ ایسانم خوبه؟

رزا_هردومون خوبیم

هیراد_خداروشکر

رزا_برو لباست رو عوض کن برات چایی بیارم

باشه ای گفتمو رفتم توی اتاقمون…لباسام رو عوض کردم

کشو رو باز کردم و صیغه نامه رو گذاشتم توش و درش رو قفل کردم و رفتم پایین……

(خبببببببببببببببببببب
دوستانی که به هیراد بیچاره ی بدبخت بد و بیراه میگفتن کجا تشریف دارن🙄🤣)