رمان شاه دل پارت 37

سودا با کفش های پاشنه بلند مشکی اش که روی خاک ها به سختی قدم برمی‌داشت نزدیک کیوان شد و چند لحظه بیشتر طول نکشید تا مردی جوان از ماشین پیاده شد و به طرف سودا رفت

دقیقا نمیدانست او دیگر چه کسی است
صدای سودا همانند سوهان مغز و روحش را آزار می‌داد:

_مدارکی که گفتم آوردی؟

دیشب چندین بار سپرده بود که هر مدارکی که لازم هست همراه خودش داشته باشد
تابه راحتی فروش مغازه انجام شود

_این آقا اینجاست که هر چه سریعتر کار رو تموم کنه

لحظه ای درنگ کرد و بعد آرام زمزمه‌ کرد:

_البته اگر افرا رو میخوای!

برای خودش هم جای سوال داشت که چرا پول تا این اندازه برای دختر خاله اش اهمیت دارد
یا شاید هم از قیمت بالای آنجا خبر نداشت!

تمام چیز هایی را که لازم بود به دست مرد روبه رویش داد و دعا دعا کرد که آن لحظه هر چه زودتر به پایان برسد

سر رسیدن پلیس ها قبل از فروش مغازه هم برایش هیچ اهمیتی نداشت
تنها دعا می‌کرد که افرا داخل آن ماشین باشد

با چشم هایش اطراف را از نظر می‌گذراند اما گویا خبری از پلیس ها هم نبود
پول اهمیتی نداشت ولی دلش میخواست بعد از پس گرفتن افرا او را به دست قانون بسپارد تا تاوان کار هایی که با افرا کرده است را پس بدهد

گرچه نمیدانست در این مدت چه بلایی سر زنش آورده!

چند دقیقه بعد گویا کار ها تمام شده بود که مدارکش را پس دادند

سودا با پوزخند نگاهی به چهره ی مضطرب کیوان انداخت و با قدم های آهسته حرکت کرد

در آن لحظه با خودش فکر میکرد که اگر یک درصد افرا را با خودشان نیاورده باشند خودش را میکشد!

روزهایی که در نبودن افرا سپری می‌شد دوباره حالش مثل سابق شده بود و حالا افکار خودکشی بود که سرش را به درد می آورد

تمام مدت خیره ی رفتار های سودا بود که به مردی که دورتر ایستاده بود اشاره کرد و تنها چند دقیقه طول کشید که افرا را از ماشین خارج کردند

با دیدن افرا گویا دنیا را به او دادند
لبخندی عمیق روی صورتش نقش بست و زیر لب خدا را برای سالم بودن او شکر کرد

با قدم های محکم خودش را به افرا رساند و در یک قدمی اش ایستاد

دقایقی کوتاه خیره ی صورتش شد و سپس محکم در آغوشش گرفت

هر دو با دلتنگی های فراوان هم دیگر را بغل کردند

صدای آژیر پلیس ها و فریاد سودا تصویر عاشقانه اشان را درهم ریخت!

کیوان که از همه چیز باخبر بود فقط افرا با بهت از آغوشش بیرون آمد

ماشین پلیس ها منطقه را محاصره کرده بودند
سودا با چشم های خشمگین برای کیوان خط و نشان می‌کشید
اما دیگر کاری از دستش بر نمی آمد

چند دقیقه بعد هر چند نفری که آنجا بودند دست بند به دست از آنجا دور شدند

با خودش فکر میکرد که آیا کار درستی کرده که او را به دست پلیس داده یا نه!

اما هر چه بود در آن لحظه از خوشحالی روی ابر ها سیر میکرد
نگاهش را روی صورت افرا چرخاند
گویا به اندازه‌ ی چندین سال دلتنگش بود

این روز هایی که گذشت گویا زمان ایست کرده بود و قصد داشت جانش را بگیرد
یا شاید هم دلش به حالش سوخت
وگرنه بی شک کیوان طاقت نمی آورد

دست های افرا را محکم گرفت و راه افتاد
شاید میترسید!
میترسید از اینکه لحظه ای از او غافل شود و دوباره عروسکش را بدزدند!

عروسک نازنینش!

تا خود خانه هر دو سکوت کرده بودند ولی به اندازه سالیان درازی حرف داشتند برای گفتن
شاید خانه که رسیدند در کناره هم بنشینند و حرف بزنند!

سعی کرد فعلا فکر سودا را کنار بگذارد‌‌

تمام فکرهایی که در سرش بود را پس زد و کلید را از جیبش بیرون آورد

با لبخندی کوتاه کلید را در قفل چرخاند و با دست به افرا اشاره کرد که وارد خانه شود

بدون هیچ تعارفی قدم به داخل گذاشت
عجیب دلتنگ خانه اش بود!

کیوان پشت سرش وارد شد و با لبخند کوتاه و غمگینی گفت:

_بالاخره اومدی

برای افرا هم کلمه به کلمه ی حرف هایش همانند شکلاتی تلخ بود!

خوشحال برای بازگشت و غمیگن برای چند روز های اخیر!

دلش می‌خواست اولین کاری که انجام میدهد یک دوش آب گرم باشد!
فکرش را عملی کرد و وارد حمام شد

شاید نیم ساعتی را داخل حمام ماند و وقتی احساس سبکی کرد بیورن امد

با احساسی بی نظیر لباس های راحتی اش را پوشید و از اتاق خارج شد

تلویزیون روشن بود و گویا چند دقیقه ای دیگر فوتبال شروع می‌شد
کیوان در آشپزخانه مشغول آماده کردن چایی بود که با دیدن افرا با لبخند گفت:

_عافیت باشه

افرا هم مانند خودش با مهربانی زمزمه کرد:

_ممنون

کیوان بعد از روشن کردن زیر کتری از آشپزخانه خارج شد
این چند روز زندگی برای هر دویشان تلخ و بی معنی شده بود

دیر وقت بود برای همین املتی سر سری درست کرد و کنار کیوان روبه روی تلویزیون سفره را پهن کرد

شاید هر دو عاشق فوتبال بودند که بال بال میزند برای شروع
بماند که چقدر خوشحال بودند از کنار هم بودن
چقدر حال و هوای خانه در حضور افرا تغییر کرده بود!

(دوستان پارت قبل ویوش از همیشه خیلی پایین تر بود
اما با این حال گفتم بزار پارت بدم که زیاد منتظر نباشید
پس اگر ویو این رمان پایین باشه یا کامنتش کم باشه شاید یک روز در میون پارت بدم
پس ممنون میشم از تک تک خواننده ها که کامنت بزارن
کامنت های شماست که بهم انرژی میده 🥺🌷)