پارت12
میکائیل در ظاهر قیافه ی ناراحتی به خودش گرفت و گفت:
-من بابا ندارم!
عذاب وجدان چسبیده بود بیخ گلوم، انگار یه نفر چنگال هاش رو توی قلبم فرو کرده و محکم فشار میداد.
با اینکه خودم پدر و مادر داشتم اما میتونستم باهاش هم ذات پنداری کنم.آرزو میکردم هیچ بچه ای توی هر سنی که هست طعم یتیمی رو نچشه.
خیلی ناراحت شدم و در حالیکه بغض کرده بدم از ته دل گفتم :
-واقعا متاسفم،نمیخواستم ناراحتت کنم
اما یهو جمع از خنده منفجر شد و میکائیل در حالیکه گوشیش رو از توی جیبش بیرون می‌آورد گفت:
-دختر جون ،خوب نیست اینقدر ساده باشی
گرگا می‌خورنت
از اینکه باهام اونجوری حرف می‌زد عصبی شده بودم و تا خواستم جواب بدم دستش رو به علامت سکوت بالا آورد.
بعد از اینکه موبایلش رو روی میز گذاشت گوشی رو روی بلند گو گذاشت وچند ثانیه ی بعد وقتی تماس برقرار شد به آدم پشت خط گفت:
-سلام پیرمرد ،هنوز زنده ای؟
-تا کور شود هر آنکه نتواند دید
کجایی کره خر؟
نمیگی یه بابای پیر دارم برم بهش سر بزنم؟
-ویلام…بازی جرات و حقیقت داریم
بابا ،متینا اون طرفا نیومده ؟
-چرا اومد وسایلش و جمع کرد و رفت
میگفت این دفعه بد زدید به تیپ و تاپ هم؟
راست میگه؟
-بی خیال…
وقتی بفهمه کسی نیست مثل پسرت نیست خودش برمیگرده!
𖧷- – – – – – – – – – – – – – – – – -𖧷
