رمان آیدا پارت 44

گریه های آن شبش هم باعث نشد تا پدرش کوتاه بیاید

اما روز بعد عجیب بود که نظرش عوض شده بود!

زودتر از آنکه آیدا بیدار شود صبحانه اش را خورده بود

وقتی از خواب بیدار شد پدرش را کنار در درحالی که کفش هایش را می‌پوشید دید

همین که نگاهش به او افتاد با اخم ریزی صدایش زد

با چشم هایی کنجکاو نزدیکش شد و کنارش ایستاد

بدون آنکه حرفی بزند خیره اش شد تا پدرش شروع کند:

-دارم میرم رضایت بدم

چشم هایش بیشتر از حد معمول گرد شده بود

مگر امکان داشت؟!

-اما ی شرط داره

هر چه بود قبول میکرد تنها دوست داشت سامش آزاد شود

-باید قول بدی دیگه هرگز نبینیش یا حتی باهاش حرف هم نزنی یعنی کلا فراموشش کنی

آخر مگر میتوانست؟!

بهت زده نگاهش میکرد اما چشم ها و صورت جدی پدرش نشان میداد هیچ شوخی در کار نیست

اما باید قبول میکرد..!

به خاطر سام!

به خاطر خودش!

بعد از لحظاتی زمزمه کرد:

-باشه شرط شما رو قبول میکنم بابا

سرش را تکان داد و از خانه خارج شد

…

صبحانه آماده بود

ولی هیچ اشتهایی نداشت

تمام فکر و خیالش پر شده بود از حرف های پدرش!

روی صندلی جا گرفت و چایی اش را از داخل سینی برداشت

هر از گاهی چند لقمه به زور برمی‌داشت

شاید باید به حرف های پدرش بیشتر فکر کند

شاید بهتر باشد سام را برای همیشه فراموش کند!

با اینکه خیلی دوستش داشت اما گویا مجبور بود

تصمیم داشت نه دیگر زنگ بزند نه حتی به دیدارش برود

فعلا که گوشی هایش دست پدرش بود ولی حتی زمانی که آنها را بگیرد دیگر با سام تماس نخواهد گرفت

تصمیم سختی بود اما باید خودش را قانع میکرد که فراموش کردنش بهترین راه است

اما با تمام اینها چند ساعتی را منتظر آمدن پدرش بود که مطمئن شود سام آزاد شده

وقتی خیالش از بابت او هم راحت شد بدون هیچ حرفی وارد اتاقش شد

‌…….

آن روز تا شب از اتاقش خارج نشد

خودش را مشغول مرتب کردن اتاقش کرده بود

ساعت نزدیک های ۶ بود که مادرش وارد اتاق شد

نگاهش را به آیدا داد و تند گفت:

-آماده شود دخترم شب مهمون داریم

متعجب از جایش بلند شد و گفت:

-کی هست حالا؟

بدون اینکه جوابش را بدهد گفت:

-اماده باش که دو سه ساعت دیگه میرسن

بدون حرف دیگری از اتاق خارج شد.

کنجکاو بود که بداند چه کسی قرار است بیاید

لباس هایش را از داخل کمد برداشت و مشغول پوشیدن شد

…

ساعت ۹ شب بود که مهمان ها رسیدند

پدرش در را برایشان باز کرد و کنار رفت تا وارد شوند

آیدا و مادرش هم کنارش ایستاده بودند

با تعجب به افراد حاضره نگاه میکرد

آنها آنجا چه می‌کردند؟!

گل و شیرینی که در دست داشتند دیگر چه می‌گفت!

هرگز حتی فکرش را هم نمی‌کرد که آنها باشند!

..

(پارت بعدی یا امشب یا فردا صبح در رمان لند گذاشته میشه

کامنت فراموش نشه ✨)